Pozwany charakter Miasta Warszawa w sprawach opłat wieczystego niekonstytucyjny?

W ramach apelacji od wyroku z dn. 31.10.2013 r. (dot. aktualizacji opłat wieczystego użytkowania), pan Paweł zwrócił się do Sądu Okręgowego o skierowanie zapytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego ws niezgodności art.80 ust.2 zdanie 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami („Wniosek, o którym mowa w art. 78 ust. 2, zastępuje pozew”) w związku z art.80 ust.1 u.g.n. - z art.2 (demokratyczne państwo prawne urzeczywistniające zasadę sprawiedliwości społecznej), art. 45 konstytucji (Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd).

Przypomnijmy, iż w 2010 r. władze dzielnicy Śródmieście już po wyborach samorządowych dokonały 12-krotnej podwyżki opłat wieczystego użytkowania. Od tej podwyżki pan Paweł odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, który z przyczyn formalnych uchylił podwyżkę. Od orzeczenia SKO sprzeciw wniosły władze Warszawy. W takiej sytuacji zgodnie z przepisami pozwanym staje się Miasto Warszawa, a powodem użytkownik wieczysty, mimo że to władze Warszawy zainicjowały sprawę sądową. Po wielu perturbacjach w Sądzie Rejonowym (najpierw odrzucono pozew bo powód wskazał że domaga się nieważności i bezskuteczności wypowiedzenia czyli że jest nieuzasadnione, ale nie zaznaczył że nieuzasadnione w całości, orzeczenie uchylone przez sąd okręgowy; następnie sąd nie dopuścił Stowarzyszenie Interesu Społecznego "Wieczyste" do postępowania, odmówił zawieszenia postępowania mimo zagadnienia prejusdycjalnego itp), w końcu 31 października zapadł niekorzystny wyrok dla pana Pawła. Zatem pan Paweł przy pomocy Stowarzyszenia Interesu Społecznego "Wieczyste" złożył apelację od wyroku i wystąpił o skierowanie zapytanie do Trybunału Konstytucyjnego.

Jak zauważa pan Paweł i Stowarzyszenie art.80 ust.2 zdanie 2 u.g.n. w brzmieniu „Wniosek, o którym mowa w art. 78 ust. 2, zastępuje pozew” jest niezgodny z art.2 (demokratyczne państwo prawne urzeczywistniające zasadę sprawiedliwości społecznej) i art.45 konstytucji (Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd). Zgodnie z art.,80. Ust.1 u.g.n. Wniesienie sprzeciwu jest równoznaczne z żądaniem przekazania sprawy do sądu powszechnego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, zatem to sprzeciw powoduje wszczęcie postępowania sądowego. Zatem w sytuacji, w której to organ dokonuje sprzeciwu (jak w bieżącej sprawie), zatem żąda on przekazania sprawy do sądu powszechnego, czyli inicjuje postępowanie sądowe. Tymczasem z ust.2 wynika, że także w takiej sytuacji wniosek złożony do SKO zastępuje pozew. Zatem mimo, że użytkownik wieczysty nie złożył sprzeciwu ani wniosku do sądu, postępowanie sądowe zostaje wszczęte z jego powództwa de facto przeciw użytkownikowi wieczystemu. Taka sytuacja jest nie tylko absurdalna, ale narusza zasady konstytucyjne, albowiem każdy ma prawo do rozpatrzenia sprawy z własnego powództwa lub z powództwa strony przeciwnej, ale nie może być tak iż powództwo w imieniu obywatela jest wszczęte niezależnie od jego oświadczenia woli i na jego szkodę (skoro orzeczenie SKO była dla użytkownika korzystne).