Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym do Trybunału?

14 września - Stowarzyszenie Interesu Społecznego "Wieczyste" zwrócił się w trybie ustawy o petycjach o skierowanie przez Prezydenta RP wniosku do Trybunału Konstytucyjnego ws. niezgodności ustawy o Trybunale Konstytucyjnym z dn. 25 czerwca 2015 r. (Dz. U. 2015 poz 1064) z przepisami konstytucji. 

W szczególności Stowarzyszenie kwestionuje:

Art. 137 ustawy (W przypadku sędziów Trybunału, których kadencja upływa w roku 2015, termin na złożenie wniosku, o którym mowa w art. 19 ust. 2, wynosi 30 dni od dnia wejścia w życie ustaw z artykułem 2 i 10 Konstytucji RP). Ograniczenie terminu składania wniosków dot. powołania następnych członków Trybunału Konstytucyjnego narusza zasadę konstytucyjną określoną w art.2 Konstytucji tj. demokratycznego państwa prawnego, z której wynika zasada zaufania obywatela do państwa. Skrócenie terminu wyboru członków TK oznacza ich wybór przez parlament zdominowany przez ustępującą koalicję polityczną. Takie nadzwyczajne skrócenie zatem ma na celu właściwe ukierunkowanie Trybunału pod określone poglądy lub interesy (ustępującej koalicji), co jest równoznaczne z naruszeniem art.10 konstytucji zapewniający równowagę władzy wykonawczej i sądowniczej.

Art.104 ust.1 pkt.4 ustawy (jeżeli wydanie orzeczenia jest zbędne, w szczególności gdy w rozpoznawanej sprawie nie występuje istotne zagadnienie prawne wymagające rozstrzygnięcia Trybunału z art.2 i 45 Konstytucji RP). Przyjęty zapis oznacza iż, Trybunał będzie sam decydował o tym, czy sprawa interesująca jest na tyle, żeby ją rozstrzygnąć, a to oznacza iż będzie mógł a priori umarzać postępowania, co oznacza także możliwość nie rozpatrywania spraw. Otóż zgodnie z art.45 ust.1 Konstytucji obywatel ma prawo do jawnego rozpatrzenia sprawy przez właściwy sąd (a sądem jest także Trybunał Konstytucyjny). Tymczasem ustawa stwarza możliwość nie rozpatrzenia sprawy i ogłoszenia tego faktu w trybie niejawnym.

oraz Art.66 ust.1 ustawy (przymus adwokacki) z art.2, 45 ust.1 i 79 ust.1 Konstytucji RP. Przymus adwokacki znacząco ogranicza realizację konstytucyjnego prawa do skargi konstytucyjnej i do sądu. Oznacza on bowiem uzależnienie skargi konstytucyjnej od kosztów adwokackich. Skoro Skarb Państwa zrezygnował z opłat w sprawach skargi konstytucyjnej nie sposób zrozumieć dlaczego uzależnił de facto składania skarg od opłat i kosztów jakie pobierać adwokaci i radcy prawni. To dyskryminacja ze względu na status finansowy. Sytuacji nie zmieniają dalsze zapisy w zakresie możliwości wystąpienie o ustanowienie radcy prawnego do sądu rejonowego, albowiem kryterium przyznawania tej pomocy będzie status materialny. W przypadku osób, które nie należą do najbiedniejszych, ale  też które muszą się liczyć z wydatkami tak stworzone wymogi będą nie do przejścia, i de facto zostaną oni wyłączeni z możliwości składania skargi konstytucyjnej.  W ten sposób obywatel zostaje pozbawiony faktycznie prawa do skargi konstytucyjnej, do jawnego rozpatrzenia swojej sprawy i jest to całkowicie niezgodne z zasadą sprawiedliwości społecznej.

Przypominamy, iż w maju ubr. w Sejmie przegłosowano nową ustawę o Trybunale Konstytucyjnym, zgodnie z którą obecny parlament będzie mógł wybrać członków Trybunału, którym kadencja upływa w 2015 r. ale już po zakończeniu kadencji Sejmu. W ten sposób PO-PSL próbuje sobie podporządkować Trybunał Konstytucyjny. 
zob. http://serwis21.blogspot.com/2015/05/skok-platformy-na-trybuna-konstytucyjny.html.
Z kolei po wyborze prezydent Andrzej Duda apelował by nie dokonywać zmian quasi-ustrojowych w takim trybie.