Gdy składamy pozew, apelację, zażalenie, Sądy zgodnie z ustawą o opłacie sądowej często każą na zapłacić opłatę sądową od 30 złotych w górę. Jeżeli nie jesteśmy zainteresowani szybkim rozstrzygnięciem (jak np. w sprawach aktualizacji opłat użytkowania wieczystego, bowiem dopóki nie ma prawomocnego rozstrzygnięcia, nie nalicza się odsetek za zwłokę), można przełużyć postępowanie kwestionując opłatę sądową. Idealną przesłanką do zakwestionowania opłaty dostarczył Minister Sprawiedliwością wprowadzając brak podpisów i pieczątek na wezwaniach sądowych. Zatem gdy przyjdzie pismo z sądu wzywające do opłaty sądowej, jeżeli nie będzie zawierało ono podpisu ani pieczątki, wówczas należy złożyć poniższe zażalenie (które przygotowało Stowarzyszenie Interesu Społecznego "Wieczyste).
Inne ewentualne braki formalne pozwu (czyli poza opłatą) - jeżeli takowe są - należy jednak uzupełnić:
--------------------------------------------------------------
………………………., dn……………
Składający zażalenie
…………………………….
…………………………….
…………………………….
Strona
Przeciwna:
……………………………..
……………………………..
………………………………
Sąd
………………….……………………….
………………………..…………………
……………………..……………………
Sygn.. akt ……………………………………
Wartość przedmiotu sporu ………………..
ZAŻALENIE
1)
W
związku z wezwaniem/zarządzeniem z dn. ……………. r., zwracam się z zażaleniem na ww.
wezwanie/zarządzenie dot. wysokości opłaty sądowej, w związku z jego
bezskutecznością, wynikającą z braku podpisu i pieczątki.
2)
W
świetle powyższego uwzględniając, iż przed Sądem Okręgowym w Warszawie toczą
się sprawy ws. bezskuteczności pism sądowych z pozwu Stowarzyszenia Interesu
Społecznego „Wieczyste” przeciw Skarbowi Państwa reprezentowanego przez
Ministra Sprawiedliwości (wniosek bezpośredni z dn. 19.05.2014 oraz z zażalenia
w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym Warszawa Śródmieście VI C 550/14), na
podstawie art.177§1 kpc, wnoszę o zawieszenie całego postępowania do czasu
rozstrzygnięcia ww. postępowań.
3)
Zwracam się
o skierowanie zapytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego, co do zgodności §19 ust.4 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
12 grudnia 2003 r. w sprawie
organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów
administracji sądowych oraz załącznika nr 2 do tegoż zarządzenia z
przepisami art. 2 i 45 i 93 ust.2 Konstytucji RP, art.148§1 ustawy Prawo o
Ustroju Sądów Powszechnych, art.331, 357§1-4 kpc w związku z art. 330, 358,
324§3 kpc.
Uzasadnienie
Wezwanie
jest prawnie bezskuteczne, gdyż nie zawiera ani podpisu ani pieczątki. Co
prawda adnotacja w piśmie precyzuje, iż podpis nie jest wymagany na podstawie
§19 ust.4 zarządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 2013 roku,
jednakże:
a) §19
ust.4 zarządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 2013 roku, zwalnia z obowiązku podpisu jedynie w
przypadku pism określonych w załączniku nr 3. Tymczasem zarządzenie nie zawiera załącznika nr 3. Wprawdzie istnieje
załącznik nr 2 wymieniające wykaz pism do których może mieć zastosowanie
§19 ust.4, jednakże sam załącznik nie może sam w sobie stanowić samodzielnej
podstawy prawnej do stosowania §19 ust.4 zarządzenia
b) Zgodnie
z art.93 ust.1 i 2 Konstytucji RP zarządzenia ministrów mają charakter
wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi
wydającemu te akty. Zarządzenia są wydawane tylko na podstawie ustawy.
Nie mogą one stanowić podstawy decyzji
wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów, których prawa i
obowiązku mogą być regulowane wyłącznie w aktach normatywnych powszechnie
obowiązujących. Kwestia doręczonych postanowień, zarządzeń o zwrotu a nawet
wezwań jest istotna dla praw strony, albowiem wiąże się z nimi często terminy
rozpraw a także czynności odwoławczych. Brak
podpisu (oryginalnego lub uwierzytelniającego dokument) pod postanowieniami, wezwaniami,
zarządzeniami (np. o zwrocie pozwu) faktycznie oznacza, że strona procesu
została pozbawiona prawa uzyskiwanie od Sądu czyli od organu państwa dokumentów
pewnych, wiarygodnych, nie budzących wątpliwości co do osób ich
wydających. Brak podpisu lub elementów uwierzytelnienia stwarza zagrożenie
możliwości wysyłania pism, które nie muszą być zgodne z oryginałem lub mogą być
faktycznie wydane po ich wcześniejszym wysłaniu, Takie działanie narusza
zasadę demokratycznego państwa prawnego, zaufanie obywateli do organów państwa
a także prawa do sprawiedliwego postępowania sądowego.
Zatem
materia jakim jest podpisywanie pism
przesyłanych do obywateli, jeżeli dotyczy postanowień, wezwań lub zarządzeń
dot. zwrotu nie może być regulowane w drodze zarządzenia ministra (eliminującego
element pewności wydanego dokumentu przez sąd), ale jedynie w formie aktu
powszechnie obowiązującego, gdyż dotyczy fundamentalnych praw jednostki.
§19 ust.4 w zakresie w jakim odnosi się do postanowień, wezwań lub do zarządzeń
sędziego narusza zatem zasady prawne określone przez Trybunał Konstytucyjny (m. in. wyrok z dnia 31 maja 2010 r.,
sygn. akt U 4/09, OTK z 2010 r. Nr 4/A, poz. 36; wyrok z dnia 30 lipca 2013 r.,
sygn. akt U 5/12), który odnosząc się do rozporządzeń (a tym samym także do
zarządzeń ministra) stwierdził, iż funkcją rozporządzenia jest wykonywanie ustawy, a nie jej modyfikowanie, uzupełnianie czy
powtarzanie jej postanowień. Rozporządzenie jako akt wykonawczy nie może
normować materii w ogóle nieuregulowanych w ustawie, nawet jeśli wydawało się
to z jakiegokolwiek punktu widzenia celowe lub pożądane. Brak stanowiska ustawodawcy w danej sprawie, przejawiający się w choćby
nieprecyzyjności upoważnienia lub pominięciu treści istotnych dla prawidłowego
wykonania ustawy, musi być interpretowany ściśle - jako nieudzielenie
kompetencji normodawczej w oznaczonym zakresie. W konsekwencji interpretacji
przepisów przyznających kompetencje normodawcze nie można dokonywać przy pomocy
wykładni rozszerzającej i celowościowej. Uwagi te są tym istotniejsze,
jeżeli dotyczy materii związanych z prawami jednostki, których przecież dotyczą
postanowienia czy zarządzenia sędziego (np. o zwrocie pozwu).
c) Zgodnie
z art.148§1 prawo o ustroju sądów powszechnych Minister Sprawiedliwości określi, w drodze
zarządzenia, organizację i zakres
działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej, a
także kategorie pracowników sądowych obowiązanych do noszenia stroju urzędowego
lub oznak i warunki ich przydziału. Delegacja ustawowa została jasno określenia i dotyczy sposobu
działania administracji sądowej, ale nie
obejmuje kwestii cech jakie powinny posiadać orzeczenia sądowe wysyłane
stronom. Zatem wprowadzając taki zapis minister przekroczył swoje
uprawnienia wynikające z delegacji ustawowej Prawo o ustroju sądów
powszechnych,
…………………….
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz