25 listopada 2013

CZY UOKIK UZNA KARTĘ WARSZAWIAKA ZA NIEZGODNĄ Z PRAWEM?

25.11.2013 Stowarzyszenie Interesu Społecznego NSZZ „Wyzwolenie” wystąpiło do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o wszczęcie postępowania ws. uznania – uchwały Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dn. 3 października 2013 nr LXVI/1806/2013 w sprawie ustalenia zniżek w cenach biletów za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w m.st. Warszawie dla osób zamieszkałych na terenie m.st. Warszawy, które rozliczają podatek dochodowy od osób fizycznych we właściwym urzędzie skarbowym oraz dla dzieci tych osób – za naruszenie art.9 ust.2 pkt.3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (stosowanie niejednolitych warunków umów w stosunku do konsumentów tj. Zróżnicowanie cenowe w zależności od miejsca rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych) oraz wydania decyzji nakazującej zaniechania ww. praktyk
Uchwała Rady Warszawy wprowadza nieuzasadnione zróżnicowania cenowe z tytułu biletów komunikacji miejskiej w zależności od miejsca rozliczenia podatku dochodowego. W rezultacie pozbawieni prawa do ulg są np. osoby zamieszkałe w Warszawie lub zameldowane w tym mieście (a także osoby z ich rodzin), ale które z różnych przyczyn nie rozliczają się z podatku dochodowego od osób fizycznych w stolicy, nawet jeśli np. rozliczają się w zakresie podatku od nieruchomości czy podatku rolnego. Powstaje zatem wątpliwość prawna, co do zgodności proponowanej uchwały:
- z art.32 konstytucji (równość wobec prawa i zakaz dyskryminacji)
- z art.9 ust.2 pkt.3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (niejednolite warunki umów, czyli zakaz dyskryminacji cenowej)
- niezgodna z prawem Unii Europejskiej, tj.  dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/98/UE w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli państw trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z państw trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim, a w szczególności art.12 ust.1 g) prawo do równego traktowania stanowiący, że Pracownicy z państwa trzeciego, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) i c), są traktowani na równi z obywatelami państwa członkowskiego, na którego terytorium przebywają, w zakresie: dostępu do towarów i usług oraz korzystania z towarów i usług dostępnych ogółowi społeczeństwa, w tym jeżeli chodzi o procedury uzyskiwania praw do lokali mieszkalnych przewidziane w prawie krajowym, bez uszczerbku dla swobody zawierania umów zgodnie z prawem Unii i prawem krajowym;

Stowarzyszenie uważa, iż uprawnienia do ulg powinny być rozszerzone na każdego konsumenta, a w szczególności dla każdej osoby zameldowanej, zamieszkałej lub pracującej w Warszawie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz