Pominięcie w harmonogramie prac Sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny na I półrocze kwestii ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej i osobach represjonowanych z powodów politycznych (druk nr 936) wywołuje sprzeciw tych środowisk. Stowarzyszenie Kobiet Internowanych, Więzionych, Represjonowanych w Stanie Wojennym Regionu Mazowsze zaapelowała do Marszałka Sejmu o przyspieszenie prac nad ustawą, tak aby dotychczas obowiązująca zniesławiająca ustawa została zmieniona. Poniżej tekst apelu:
Z niepokojem przyjęliśmy
fakt, iż w planie pracy Sejmowej Komisji Polityki Rodziny na I półrocze br. nie
znalazł się projekt ustawy ws. zmiany ustawy z dnia 20 marca 2015 o działaczach
opozycji antykomunistycznej i osobach represjonowanych z powodów politycznych
(druk 936). Dotychczasowe funkcjonowanie ustawy wskazuje na potrzebę jej pilnej
nowelizacji zarówno pod kątem przyznawanych świadczeń, spójności z innymi
przepisami prawa np. ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych jak i w zakresie przyznawania statusu. Niestety choć senacki
projekt ustawy trafił do Sejmu już kilka miesięcy temu, wciąż nie jest
procedowany, mimo że było oczekiwanie jego przegłosowania do 13 grudnia
ubiegłego roku.
Odnieść można wrażenie, że sprawy osób walczących o
niepodległość w latach 1956-89 (zwanych w ustawie działaczami opozycji
antykomunistycznej lub osobami represjonowanymi z przyczyn politycznych) są
podobnie jak w poprzedniej kadencji Sejmu traktowane w sposób mało poważny.
Dowodem na to, prócz powyższej sytuacji, są również następujące fakty:
-Sejmowa Komisja Petycji po rozpatrzeniu
petycji (wraz z załączonymi projektami ustaw) Stowarzyszenia Walczących o
Niepodległość 1956-89 w sprawie zmiany ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o
działaczach opozycji antykomunistycznej i osobach represjonowanych z powodów
politycznych (BKSO-145-14/15) oraz w sprawie zmian w ustawie o emeryturach i
rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dotyczących zrównania sposobu
naliczenia okresów emerytalnych kombatantów i osób represjonowanych oraz
weteranów walki o niepodległość z lat 1956-89 (BKSP-145-4/15) na
podstawie art.126 c ust.3 pkt.1 Regulaminu Sejmu podjęła decyzję o wniesieniu przez Komisję projektu ustawy. Jednak mimo
upływu blisko roku, ww. rozstrzygnięcia Komisji nie zostały w jakikolwiek
sposób urzeczywistnione w praktyce.
- Jak wynika ze stenogramu, Sejmowa Komisja Petycji
postanowiła nadać bieg dalszy petycji Stowarzyszenia Polskiej Partii
Niepodległościowej w sprawie zmiany przepisów dotyczących działaczy opozycji
antykomunistycznej i osób represjonowanych z powodów politycznych
(BKSP-145-27/15) zawierającej Poselski projekt ustawy
o statusie Weterana Opozycji Antykomunistycznej i Korpusie Weterana
Opozycji Antykomunistycznej wobec dyktatury
komunistycznej złożony przez Prawo i Sprawiedliwość w Sejmie poprzedniej
7 Kadencji (druk nr 2342) poprzez zgłaszanie zagadnień poruszanych w petycji w
pracach nad projektem senackim. Jednakże już ze strony internetowej sejmu oraz
z pisma wicemarszałka z dnia 21 kwietnia 2016 okazuje się, że Komisja podjęła
decyzję o nieuwzględnieniu żądania petycji (choć na żadnym posiedzeniu komisji
takie rozstrzygnięcie nie zapadło).
Zważywszy iż projekt senacki nowelizacji ustawy o
działaczach miał być procedowany w Sejmie, Senacka Komisja Praw Człowieka,
Praworządności i Petycji, w odpowiedzi na petycję Stowarzyszenia Walczących o
Niepodległość 1956-89 dot. kwestii emerytalnych działaczy opozycji zobowiązała
referenta senackiego projektu ustawy do przedstawienia tych zagadnień w trakcie
prac sejmowych. Ale rozstrzygnięcie byłoby inne, gdyby była świadomość jak z
dużym opóźnieniem planuje się (a właściwie nie planuje się) prace nad ustawą zawartą
w druku sejmowym 936.
Od
ponad 27 lat osoby walczące o niepodległość w latach 1956-89 nie mogą doczekać
się właściwej ustawy. Do tej pory przyjmowano albo rozwiązania wycinkowe, albo
pozorne. W efekcie ani nie zostaliśmy właściwie uhonorowani, ani nie zostały
wyrównane szkody wynikające z walki o niepodległość przejawiające się np. w
znacząco niższych emeryturach i rentach.
Z Sejmem tej
kadencji, wiązaliśmy nadzieję, na inne, poważniejsze potraktowanie. Jednak
zaistniała sytuacja, rodzi nasz niepokój co do rzeczywistych intencji. Apelujemy zatem o szybkie rozpoczęcie prac
nad senackim projektem ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji
antykomunistycznej i osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz
uwzględnienie w ich trakcie głosu organizacji społecznych reprezentujących
osoby walczące o niepodległość w latach 1956-89.
Może krótki rys
historycznych zdarzeń wpłynie na podjęcie decyzji o sprawniejszym procedowaniu
prac legislacyjnych nad zmianami w obecnej, wręcz hańbiącej bohaterów cywilnej
walki o niepodległość Ojczyzny, ustawie:
- Przez dwie
dekady środowiska nasze ufnie czekały, że „Polska sama się o nas upomni”, lecz
powstała jedynie możliwość dochodzenia rekompensat z tytułu bezprawnego
(nawet w oparciu o przepisy PRL-u)
zastosowania Dekretu o Stanie Wojennym (internowania, areszty, więzienia,
zatrzymania itp. represje) – nie jest to więc żaden ukłon w stronę opozycji, a
jedynie naprawienie „pomyłki sądowej”, zaistniałej pod rygorami zafałszowanego
prawa.
- Bezczelność
pracowników służb opresyjnego ustroju, którzy na wprowadzenie bardzo łagodnych
przepisów o ograniczeniu ich rozpasanych przywilejów, zareagowali zaskarżeniem
Rządu RP do instytucji unijnych – wywołała wśród prześladowanych przez nich
opozycjonistów gwałtowne poczucie dziejowej niesprawiedliwości: oto przegrani
obrońcy minionego reżimu są nadal {„jak mówi ulica”) pasieni kawiorem i
martini, podczas gdy wygrani w walce o suwerenność Polski żyją w ubóstwie i
zapomnieniu.
Z tą chwilą
środowiska nasze zaczęły zabiegać o satysfakcję honorową i materialną, wszak
art. 19 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej mówi o otoczeniu szczególną troską
i opieką ze strony instytucji państwowych, samorządów terytorialnych i
organizacji społecznych osób, które skutecznie przyczyniły się do odzyskania
przez Polskę niepodległości. Pierwsze nasze wystąpienia (do Prezydenta,
Premiera, Klubów Parlamentarnych, Prezesów Partii Politycznych, Marszałków
Sejmu i Senatu, a nawet do NSZZ „Solidarność” i Episkopatu Polskiego Kościoła
Katolickiego o wsparcie) miały miejsce 3
marca 2010 r. - za chwilę więc minie SIEDEM LAT.
- Oprotestowana
przez środowiska opozycyjne hańbiąca
ustawa o działaczach opozycji komunistycznej i osób represjonowanych z powodów
politycznych doczeka się wkrótce dwuletniego niesławnego obowiązywania – czy to
nie najwyższa pora postawienia jej kresu?
Uważam ze pozostał tylko jeden sposób by Sejm zajął się internowanymi i represjonowanymi i przyznał nam status kombatantów - trzeba nam pojechać pod sejm i upomnieć się o sprawiedliwość .
OdpowiedzUsuńemeryt górnik
23 lutego powołano podkomisję ds. ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej, wkrótce się przekonamy jak szybko lub nie będzie pracować
Usuń