.png)
Polska 2050 co prawda zamieściła rejestr wpłat (obowiązek taki został wprowadzony od lipca 2022 r.), jednakże w sprawozdaniu finansowym za rok 2021 partia Szymona Hołowni wpisała "0" w każdej z rubryk mówiących między innymi o wpłaconych środkach, darowiznach i przyjętych wartościach niepieniężnych, czyli nie miała żadnych dochodów. Równocześnie jednak w 2021 r. korzystała z lokalu w Warszawie, jak również zorganizowała serię wydarzeń m.in. kongres partii, korzysta z aplikacji internetowej Jaśmin itd. Co więcej pieniądze zbierano poprzez licznik wpłat, z których finansowane były biura wojewódzkie. I kto mówi, że cuda się nie zdarzają?
Jak przekonuje skarbnik ugrupowania, lokal w stolicy był użytkowany „nieodpłatnie”, a wydarzenia partyjne organizowała Fundacja Polska od Nowa razem ze Stowarzyszeniem Polska 2050 i kołem parlamentarnym. Wspomniana aplikacja ma być natomiast własnością fundacji.
PKW uznała, że partia Hołowni przyjmowała korzyści „na promowanie działalności ugrupowania” od podmiotów Stowarzyszenia Polska 2050 oraz od Instytutu Strategie 2050 (których finanse nie są publiczne i są poza kontrolą PKW), i stąd odrzucenie sprawozdania. Jak stwierdza PKW Partia przyjęła wartości niepieniężne z naruszeniem art. 25 ust. 1 w związku z art. 25 ust. 4a ustawy o partiach politycznych, zgodnie z którymi partii politycznej mogą być przekazywane środki finansowe i wartości niepieniężne jedynie przez obywateli polskich mających stałe miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym, na podstawie art. 38a ust. 2 pkt 7 ustawy o partiach politycznych, sprawozdanie Partii Polska 2050 Szymona Hołowni nie mogło zostać przyjęte i należało je odrzucić. Przyjęcie przez partię polityczną wartości niepieniężnych z niedozwolonego źródła stanowi bowiem naruszenie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa. To stanowisko Państwowej Komisji Wyborczej potwierdził już w 2004 r. Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 17 września, III SW 38/04 (por. także postanowienie SN z dnia 22 września 2006 r., III SW 23/06, postanowienie z dnia 14 października 2008 r., III SW 10/08 i postanowienia z dnia 23 kwietnia 2002 r., III SW 3/02, III SW 4/02, III SW 5/02)
TVN i opozycyjne media, które grzmiały na temat wpłat otrzymywanych przez PIS od menedżerów spółek państwowych, dziwnym trafem milczą na temat faktu, że Polska 2050 unika jawności, ukrywa swoje powiązania finansowe, nie ujawniając faktycznych wpłat i darczyńców z roku 2021. Tymczasem to właśnie jawność finansowania partii politycznych jest elementem prawidłowego funkcjonowania ustroju demokratycznego (postanowienie SN z dnia 4 sierpnia 2006 r., III SW 11/06), znajdującym swoje umocowanie w art. 11 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Jawność ta nie powinna ograniczać się wyłącznie do przedkładania sprawozdań finansowych partii politycznych do badania właściwym do tego organom, ale powinna umożliwiać zapoznanie się z gospodarką finansową prowadzoną przez partie każdemu zainteresowanemu (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 marca 2013 r., 11 I OSK 513/13; oraz z 18 grudnia 2014 r., I OSK 687/14; a także wyrok 10 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 grudnia 2016 r., II SAB/Wa 590/16). Z konstytucyjnej zasady jawności finansowania partii politycznych, która znajduje swoje częściowe powtórzenie w art. 23a ustawy o partiach politycznych, wynika zatem zakaz utajniania finansów partyjnych oraz odpowiadający mu nakaz ujawniania informacji finansowych o działalności partii (zob. Mirosław Granat (red.), Ustawa o partiach politycznych. Komentarz.)
zob. Uchwała PKW odrzucająca sprawozdanie Polski 2050
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz