UWAGI DO ROZPORZĄDZENIA WS. ZASAD UDZIELANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

Uwagi do rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach – Sekcja Gdańska – XII 2011 .

Sekcja Oświaty i Wychowania NSZZ ”Solidarność” Regionu Gdańskiego jako idące w dobrym kierunku, opiniuje   zmiany przedstawione w rozporządzeniu. Ograniczają  one  w pewnym stopniu biurokratyczną pracę nauczycieli.

Jednakże nadal pozostałe problemy, o których mowa była w piśmie do Pani Minister Katarzyny Hall z dnia 24 .10. 2011 r., pozostają nierozwiązane (polecamy uwadze). Szczególnie chodzi o brak środków finansowych  na zatrudnianie specjalistów pedagogów, psychologów, logopedów, terapeutów , którzy mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów rozwojowych i edukacyjnych uczniów.

Niedopuszczalne jest obarczanie szkół nowymi zadaniami bez dodatkowego ich dofinansowania.

Poniżej przedstawiamy uzasadnienie potrzeby zatrudnienia terapeutów, którzy są najlepiej przygotowani do niesienia pomocy  uczniom z dysfunkcjami, mającymi problemy w nauce opracowane przez Marzenę Korzeniewska z KM w Gdyni, członka Rady Sekcji Regionalnej w Gdańsku:

1. Nowe zmiany w rozporządzeniu określają zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w sposób ogólny bez wskazania na sposób zatrudniania poszczególnych specjalistów.

2. Środowisko Oświatowej Solidarności zwracało już uwagę w latach wcześniejszych na potrzebę obligatoryjnego zatrudnienia w w.w placówkach, terapeutów pedagogicznych, logopedów, psychologów oraz specjalistów od socjoterapii.

3. Etaty dla tych nauczycieli-specjalistów powinny być gwarantowane przez MEN lub JST, nie uznaniowo, ale w ujednolicony sposób prawny na terenie całego kraju. Tylko wtedy można mówić o prawidłowym funkcjonowaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, której głównym podmiotem będzie uczeń.

4. W niektórych szkołach istnieją etaty terapeuty pedagogicznego, które zostały utworzone z godzin do tzw. dyspozycji dyrektora, przyznanych przez JST. Nauczyciel-terapeuta pełni już z racji swojej funkcji rolę koordynatora owej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. To on kieruje dzieci na badania do poradni, pomaga intepretować rodzicom i nauczycielom treści opinii oraz orzeczeń, ustala na początku roku szkolnego wraz z dyrekcją i innymi specjalistami formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej, czyli zajęć na które uczniowie powinni uczęszczać.

Terapeuta prowadzi również całą dokumentację ucznia, sporządza dla niego indywidualne plany pracy i prowadzi zajęcia z terapii pedagogicznej zwane korekcyjno-kompensacyjnymi.

5. Wobec opisanego powyżej prawidłowego modelu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, dziwi fakt, że MEN wprowadza nowym rozporządzeniem przepisy, które w praktyce mogą okazać się fikcją. Należałoby skupić się na podniesieniu roli nauczyciela-terapeuty, który mógłby być jednocześnie faktycznym koordynatorem tej pomocy, prowadzącym dziecko przez cały etap edukacyjny. W takim przypadku miałby on pełen obraz braków i postępów dziecka w zakresie wyrównywania szans edukacyjnych i usprawniania deficytów rozwojowych.

6. Niepokój terapeutów z wieloletnią praktyką budzi fakt, że nie we wszystkich szkołach istnieją dla nich etaty, gdyż MEN wprowadzając owe 2 godziny karciane liczył na przejęcie obowiązków terapeuty przez nauczycieli różnych przedmiotów, którzy posiadają dodatkowe kwalifikacje. Niestety łamie to podstawową zasadę udzielania terapii, która powinna prowadzona być przez jednego terapeutę, który nie jest nauczycielem uczącym w klasie.

                                                                                   

                                                                                     W imieniu Sekcji Gdańskiej

                                                                                    Marzena Korzeniewska i  Bożena Brauer