NIO (Nieregularny Informator Oświatowy) – 28. 12. 2011 (nr 4)
Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy,
W tej ostatniej tegorocznej wysyłce chciałbym wrócić do sprawy Krzyża Wolności i Solidarności, o który można występować od ub. roku (pisałem o tym w NIO-S nr 2). To odznaczenie ważne (w precedencji traktowane wyżej od Złotego Krzyża Zasługi, a niżej od orderów: Krzyża Kawalerskiego, Oficerskiego, Komandorskiego…), bardzo piękny wizualnie (podobny do Krzyża Walecznych). Piszę o tym, bo gdy ktoś otrzymał już jeden z orderów, to niech teraz da szansę innym (żeby nie powielać modelu radzieckiego, gdzie klapy kombatantów /i kombatantek/ są czasami poobwieszane jak choinki). Tu też zachowajmy powagę i umiar.
W załącznikach podaję kryteria, jakie należy spełnić występując o nie. Należy pamiętać, że wniosek kierujemy do Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej (adresy są podane). To oni – po sprawdzeniu – kierują wniosek dalej do Kancelarii Prezydenta RP. Tym samym jest gwarancja, że wnioski osób współpracujących ze służbami PRL (agentura) zostaną odrzucone.
Warto pamiętać, że można występować w stosunku do osób, które w latach 1956-1989 były więzione, internowane, szykanowane z uszczerbkiem dla zdrowia, straciły pracę lub były relegowane ze studiów.
Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy,
W tej ostatniej tegorocznej wysyłce chciałbym wrócić do sprawy Krzyża Wolności i Solidarności, o który można występować od ub. roku (pisałem o tym w NIO-S nr 2). To odznaczenie ważne (w precedencji traktowane wyżej od Złotego Krzyża Zasługi, a niżej od orderów: Krzyża Kawalerskiego, Oficerskiego, Komandorskiego…), bardzo piękny wizualnie (podobny do Krzyża Walecznych). Piszę o tym, bo gdy ktoś otrzymał już jeden z orderów, to niech teraz da szansę innym (żeby nie powielać modelu radzieckiego, gdzie klapy kombatantów /i kombatantek/ są czasami poobwieszane jak choinki). Tu też zachowajmy powagę i umiar.
W załącznikach podaję kryteria, jakie należy spełnić występując o nie. Należy pamiętać, że wniosek kierujemy do Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej (adresy są podane). To oni – po sprawdzeniu – kierują wniosek dalej do Kancelarii Prezydenta RP. Tym samym jest gwarancja, że wnioski osób współpracujących ze służbami PRL (agentura) zostaną odrzucone.
Warto pamiętać, że można występować w stosunku do osób, które w latach 1956-1989 były więzione, internowane, szykanowane z uszczerbkiem dla zdrowia, straciły pracę lub były relegowane ze studiów.
Wnioski mogą przygotowywać instytucje, stowarzyszenia, w tym Komisje Zakładowe/Międzyzakładowe, Zarządy Regionów, Sekcje, Oddziały, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”.
Myślę, że byłoby dobrze, aby w najbliższych miesiącach i latach (do 2014-5 roku, kiedy będzie 25. rocznica 1989 roku oraz rok później 35. rocznica powstania NSZZ „Solidarność”) spróbować dotrzeć do tych ludzi. Warto rozejrzeć się wokół, wystąpić w imieniu tych często pomijanych, niezwykłych postaci polskiej drogi do Wolności (nie chodzi tylko o ludzi oświaty). Czasami mieszkają za granicą, czasami nie żyją (zazwyczaj są też procedury przyznawania pośmiertnego – wtedy trzeba określić odbiorców). To ważne także dlatego, że mijają lata, ulatnia się pamięć, niestety, starzejemy się, odchodzi wiele osób (przecież ówcześni czterdziestolatkowie to obecnie osoby często już w wieku emerytalnym).
Dla przykładu na terenie „mojej” Ziemi Puckiej był zwolniony ze szkoły w Kłaninie p. Piotr Wasilewski, który potem zmarł w USA. Była szykanowana nauczycielka p. Ewa Muża z Kuźnicy. Należy zastanowić się, czy kryteriów ustawy nie spełniają inne osoby.
To jeden powiat i kilka gmin. W skali kraju, gdy mamy gmin prawie 2.500, to wielkie zadanie dla ludzi „S”, ale też dla szkół (nauczyciele-wychowawcy, historycy, aby wyszli z grupkami uczniów do takich cichych bohaterów Polskiej drogi do Wolności), instytucji, stowarzyszeń, partii. Bardzo proszę, aby podjąć się tego wysiłku (szczególnie wobec osób, które do tej pory nie otrzymały np. któregoś z wymienionych wyżej orderów). Jesteśmy to im winni, szczególnie zapomnianym bohaterom. Czasami za bardzo pomijanym, przemilczanym, jak po wojnie Żołnierze Wyklęci.
I nie traktujmy to działanie jako kolejny „przechył pisowski”, a działanie ponadpartyjne (prace nad ustawą trwały kilka lat, firmowały ją osoby z różnych klubów parlamentarnych, w tym Sygnatariusze Porozumień Sierpniowych – np. p. Bogadan Lis). Działanie na rzecz konkretnych Ludzi – wielkich synów Rzeczpospolitej. Na rzecz POLSKIEJ PAMIĘCI, która zaczyna być za mocno skazywana na zapomnienie. To się mści. Mamy dosyć przykładów z historii, ile Polska płaciła za stany niepamięci, za lekceważenie jej obrońców.
Może to być też ważne zadanie edukacyjne dla szkół, dla młodzieży. Kontakt z żywymi świadkami zdarzeń, ich patriotyzmem, to może być wielka, autentyczna lekcja polskości.
Stąd te moje powtórzone informacje i apel.
Ukłony:
Wojciech Książek
(Przewodniczący Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego, dopisuję także: wiceminister Edukacji Narodowej w latach 1997-2001, bo wśród grupy ludzi skupionych wokół ministra Mirosława Handke, sprawy wychowawcze, patriotyczne były rzeczywiście ważne, nie rozmydlaliśmy ich w jakimś sosie wszystkoizmu, co nastąpiło w następnych latach (np. profilaktyki - to poważny, osobny obszar, itd…)
Informacja w sprawie Krzyża Wolności i Solidarności
Krzyż Wolności
i Solidarności (KWiS) został ustanowiony ustawą z dn. 5 sierpnia 2010 r. o
zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach (Dz. U. nr. 155 poz. 1041)
Po
art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu:
„Art. 15a. 1. Krzyż Wolności i Solidarności jest nagrodą dla
działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej, którzy w okresie od 1
stycznia 1956 r. do 4 czerwca 1989 r., z wyłączeniem okresu od 31 sierpnia 1980
r. do 12 grudnia 1981 r., na terytorium Polski co najmniej przez 12 miesięcy:
1) byli
aktywnymi członkami nielegalnych organizacji, które stawiały sobie za cel
odzyskanie przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw
człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, lub
2) prowadzili
zagrożoną odpowiedzialnością karną lub represjami działalność na rzecz
odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania praw
człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
2. Krzyż
Wolności i Solidarności nadaje się również osobom, które w okresie od 1
stycznia 1956 r. do 4 czerwca 1989 r. na terytorium Polski ze względu na
prowadzoną działalność mającą na celu odzyskanie przez Polskę niepodległości i
suwerenności lub respektowanie praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
lub też ze względu na świadome uczestnictwo w działaniach i manifestacjach
mających taki cel:
1) zostały zabite,
2) doznały ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,
3) przez łączny okres co najmniej 30 dni były
więzione, aresztowane, internowane lub w inny sposób pozbawione wolności,
4) zostały powołane na ćwiczenia wojskowe lub
do odbycia zasadniczej służby wojskowej,
5) były pozbawione prawa lub możliwości
wykonywania zawodu lub podjęcia pracy przez okres co najmniej 6 miesięcy,
6) zostały wydalone z wyższej uczelni lub
szkoły na okres co najmniej 6 miesięcy.
Spełnienie, w
sposób udokumentowany co najmniej jednego z powyższych warunków jest podstawą
do wnioskowania o odznaczenie KWiS, o ile nie zachodzą okoliczności negatywne,
wymienione w art. 15 a ust. 3.
Nie mają
prawa do otrzymania Krzyża Wolności i Solidarności osoby:
1) które
były pracownikami, funkcjonariuszami, żołnierzami organów bezpieczeństwa
państwa określonych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o
Instytucie Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi
Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424, z późn. zm. 2)),
chyba że przedłożą dowody, że przed 4 czerwca 1989 r., bez wiedzy przełożonych
czynnie wspierały osoby lub organizacje działające na rzecz odzyskania przez
Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania praw człowieka w
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, albo
2) co
do których w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu zachowały się dokumenty wytworzone przez nie lub
przy ich udziale, w ramach czynności wykonywanych przez nie w charakterze
tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez
organy, o których mowa w pkt 1.”.
Wzór wniosku
określony jest w załączniku 2b do rozporządzenia Prezydenta RP z dnia
2 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania w sprawach o nadanie orderów i odznaczeń oraz wzorów odpowiednich dokumentów (Dz. U. Nr 30, poz. 152),
2 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania w sprawach o nadanie orderów i odznaczeń oraz wzorów odpowiednich dokumentów (Dz. U. Nr 30, poz. 152),
(uwaga:
wniosek można znaleźć, wpisując w www.google.pl słowa: Krzyż Wolności i Solidarności –
Załącznik 2b , następnie zaś, jak wyświetli się: Dz.U. 2011.30.152 – Zm.:
rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania… Tam niżej można
wejść na str. 1, potem 2 wniosku)
„Art. 31. 6 Wnioski o nadanie
Krzyża Wolności i Solidarności przedstawia Prezydentowi Prezes Instytutu Pamięci
Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, a w
przypadku osób nieposiadających obywatelstwa polskiego lub zamieszkałych stale
za granicą — Prezes Instytutu Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zagranicznych.”.
Z inicjatywą zgłoszenia określonej osoby do
odznaczenia „Krzyżem Wolności i Solidarności” mają możliwość wystąpienia do
Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej właściwe organy samorządowe, organizacje
społeczne i zawodowe.
Wstępnym,
niezbędnym warunkiem podjęcia czynności składających się na procedurę
przedstawienia Prezydentowi RP wniosku o nadanie odznaczenia „Krzyż Wolności i
Solidarności” przez IPN jest podpis osoby przedstawianej do odznaczenia pod
tekstem: „Wyrażam zgodę na
przedstawienie wniosku o odznaczenie mnie „Krzyżem Wolności i Solidarności”
zgodnie z załącznikiem 2b do rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 2 lutego 2011
r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu postępowania
w sprawach o nadanie orderów i odznaczeń oraz wzorów odpowiednich dokumentów (Dz.
U. Nr 30, poz. 152).
Następnie
należy wypełnić rubryki od 1 do 13. W rubryce 15 podaje się spełnione przez
wypełniającego wniosek warunki do odznaczenia Krzyżem Wolności i Solidarności
wymienione w art. 15a ust. 1 i 2 w/w nowelizacji ustawy o orderach i
odznaczeniach. Może to być jeden z warunków.
Rubryka nr 16
przeznaczona jest dla stowarzyszenia, związku zawodowego lub samorządu,
występujących z inicjatywą zgłoszenia „Wniosku” do Prezesa Instytutu Pamięci
Narodowej.
Wypełnione
wnioski należy przesłać do właściwego miejscowo oddziału IPN. Do wniosku można
dołączyć kopię dokumentów potwierdzających dane, wymienione w rubryce 15.
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Białymstoku
ul.
Warsztatowa 1A, 15-637 Białystok
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach
ul.
Kilińskiego 9, 40-061 Katowice
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Lublinie
ul.
Szewska 2, 20-086 Lublin
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Poznaniu
ul.
Rolna 45a, 61-487 Poznań
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Szczecinie
ul.
K. Janickiego 30, 71-270 Szczecin
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu
ul.
Sołtysowicka 21a, 51-168 Wrocław
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku
ul.
Witomińska 19, 81-311 Gdynia
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie
ul.
Reformacka 3, 31-012 Kraków
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi
ul.
Orzeszkowej 31/35, 91-479 Łódź
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie
ul.
Słowackiego 18, 35-060 Rzeszów
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie
pl.
Krasińskich 2/4/6/, 00-207 Warszawa
Krzyż Wolności i
Solidarności
Krzyż Wolności i Solidarności jest nagrodą ustanowioną w 2010 r. dla
działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej, którzy w okresie od 1
stycznia 1956 r. do 4 czerwca 1989 r., z wyłączeniem okresu od 31 sierpnia 1980
r. do 12 grudnia 1981 r., na terytorium Polski co najmniej przez 12 miesięcy:
1. byli aktywnymi członkami nielegalnych organizacji, które stawiały sobie za cel odzyskanie przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, lub
2. prowadzili zagrożoną odpowiedzialnością karną lub represjami działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Krzyż Wolności i Solidarności nadaje się również osobom, które w okresie od
1 stycznia 1956 r. do 4 czerwca 1989 r. na terytorium Polski ze względu na
prowadzoną działalność mającą na celu odzyskanie przez Polskę niepodległości i
suwerenności lub respektowanie praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej
Ludowej lub też ze względu na świadome uczestnictwo w działaniach i
manifestacjach mających taki cel:
1. zostały zabite,
2. doznały ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,
3. przez łączny okres co najmniej 30 dni były więzione, aresztowane, internowane lub w inny sposób pozbawione wolności,
4. zostały powołane na ćwiczenia wojskowe lub do odbycia zasadniczej służby wojskowej,
5. były pozbawione prawa lub możliwości wykonywania zawodu lub podjęcia pracy przez okres co najmniej 6 miesięcy,
6. zostały wydalone z wyższej uczelni lub szkoły na okres co najmniej 6 miesięcy.
Nie mają prawa do otrzymania Krzyża Wolności i Solidarności osoby:
1. które byty pracownikami, funkcjonariuszami, żołnierzami organów bezpieczeństwa państwa określonych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424, z późn. zm.), chyba że przedłożą dowody, że przed 4 czerwca 1989 r., bez wiedzy przełożonych czynnie wspierały osoby lub organizacje działające na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, albo
2. co do których w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu zachowały się dokumenty wytworzone przez nie lub przy ich udziale, w ramach czynności wykonywanych przez nie w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy, o których mowa w pkt 1.
1. które byty pracownikami, funkcjonariuszami, żołnierzami organów bezpieczeństwa państwa określonych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424, z późn. zm.), chyba że przedłożą dowody, że przed 4 czerwca 1989 r., bez wiedzy przełożonych czynnie wspierały osoby lub organizacje działające na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, albo
2. co do których w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu zachowały się dokumenty wytworzone przez nie lub przy ich udziale, w ramach czynności wykonywanych przez nie w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy, o których mowa w pkt 1.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz