SEJMOWE BIURO PODRÓŻY

Zestawienie wyjazdów posłów VII kadencji jedynie potwierdza, to co od dawna podejrzewano, że Sejm stał się jednym wielkim biurem podróży dla polityków (różnych opcji). Niektórzy posłowie (Bętkowski, Falfus, Matuszewski z PIS, Buła i Rutnicki z PO oraz Górczyński z Twojego Ruchu; ) nomen omem jechali na ... na Targi Turystyczne. Proroczy temat wyjazdu.

Pan poseł Tadeusz Iwiński (SLD) zwiedził cały świat: Paryż i Strasburg (Francja), Moskwa,  Sankt Petestburg, Pietropawłowsk na Kamczatce (Rosja), Astana Ałmaty (Kazachstan), Belgrad Nisz (Serbia), La Valetta (Malta), Londyn (Wielka Brytania), Helsinki (Finlandia), Rzym (Włochy), Kijów, Symferopol, Sewastopol (Ukraina), Addis Abeba (Etiopia), Genewa (Szwajcaria), Nowy Jork i Waszyngton (USA), Hanoi (Wietnam), Abudża (Nigeria), Erewań (Armenia), Rabat (Maroko), Amann (Jordania), Ramalahh (Palestyna), Tel-Aviv (Izrael), Ułan Bator (Mongolia), Talinn (Estonia), Dublin (Irlandia), Azerbeidżan, Dakar (Senegal), Lizbona (Portugalia), Johannesburg (RPA), Amsterdam (Holandia), Kuruou (Gujana Francuska), Oslo (Norwegia), Ankara (Turcja), Sztokhom (Szwecja), Ateny (Grecja), Kiszyniów (Mołdawia), Bukareszt (Rumunia). Do niektórych z tych krajów poseł jechał/leciał wielokrotnie. Łącznie wyjazdy pana posła kosztowały podatników ponad 400 tys. złotych.

Ale pan poseł może czuć się usprawiedliwionym, wszak Marszałek Sejmu Ewa Kopacz sama dawała przykład. W trakcie tej kadencji odwiedziła m.in. Belgię, Czechy, Łotwę, Strasburg (Francja), Włochy, Szwecję, Estonię, Cypr, Chiny, USA, Węgry, Litwę. Jednak szczegółowego budżetu tych wyjazdów nie sposób wyliczyć, gdyż w wielu wypadkach zaznaczono zerowe koszty podróży, co oznacza, iż były pokrywane z innego budżetu. Pan wicemarszałek Wenderlich też niejedno odwiedził za "tylko" 200 tys. złotych.
Najczęściej posłowie podróżowali do krajów Europejskich, ale wielu nie gardziło krajami egzotycznymi. Poseł Adam Szejnfeld (dziś europoseł - PO) wybrał sobie jako miejsce turystycznych odwiedzin Filipny (oficjalnie, chodziło o spotkanie z tamtejszym Ministerstwem Obrony Narodowej) i Meksyk (oficjalnie - dni polskie). Łączny koszty tych 2 wyjazdów (ponad 50 tys. zł). Aż 5 posłów (Bożena Bukiewicz z PO, Ryszard Kalisz z SLD, Beata Mazurek z PIS, Franciszek Jerzy Stefaniuk z PSL, Marzena Dorota Wrobel z SP i Wanda Nowicka z TR) upodobało sobie wyjazd do Ugandy (ofijalnie na 126 sesję UM oraz spotkanie Stowarzyszenia Sekretarzy Generalnych). Kraje azjatyckie też były w cenie, posłowie odwiedzali Wietnam, Tajwan, Indonezję, Ekwador, Chiny, Malezję czy Nową Zelandię. Oczywiście wszystko uzasadniano konferencjami, spotkaniami, posiedzeniami.

Czasami jednak przytoczone uzasadnienie budzi wręcz zdziwienie lub rozbawienie. Pani posłanka Alicja Olechowska (PO) udała się z misją gospodarczą polskich kobiet w podróż do Arabii Saudyjskiej, czyli do kraju gdzie kobietom nie wolno prowadzić samochodu, gdzie kobieta jest traktowana jak przedmiot. Ciekawe czy pani poseł nosiła hidżab (widać tylko oczy, reszta ciała i twarzy jest zasłonięta)? Powodem zagranicznej podróży może być dowolny: święto plonów (Litwa - Małgorzata Gosiewska z PIS), mistrzostwa świata w narciarstwie alpejskim (Austria - Ireneusz Raś z PO), światowe zimowe igrzymska olimpiad Specjalnych (Korea Płd - Tadeusz Tomaszewski z SLD), obserwacja udziału w igrzyskach członków polskiej reprezentacji olimpijskiej (Rosja - Ireneusz Raś), różnorodne turnieje, promocja Euro 2012 (aż 18 posłów PIS, PO, PSL i TR w maja 2012 roku udało się do Rzymu w tej sprawie), spotkanie z zarządem drużyny sportowej (Białoruś - Adam Kwiatkowski z PIS), udział w dożynkach na Litwie czy spotkania opłatkowe. Posłowie potrafili się wznieść także poza nasze ziemskie problemy interesując się wręcz kosmosem (np. do Gujany Francuskiej - Bożena Szydłowska z PO, Tadeusz Iwiński z SLD).

Sejmowe biuro podróży ma spore powodzenie - tylko w tej kadencji 791 wyjazdów do 12-14.11.2014 i bankructwo mu nie grozi - zawsze będzie miał klientów (posłów) i finansowanie (z naszych podatków).

przeczytaj także:
http://serwis21.blogspot.com/2014/11/kilometrowki-ministra-radosawa.html
http://serwis21.blogspot.com/2014/11/trojka-byych-posow-pis-nie-wydawaa.html

TRÓJKA BYŁYCH POSŁÓW PIS NIE WYDAWAŁA NAJWIĘCEJ NA KOSZTY PODRÓŻY

Jak wynika z zestawienia wydatków wyjazdów poselskich na Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, okazuje się że trójka posłów PIS (Hofman, Kamiński, Rogacki) wcale nie wydawała najwięcej na koszty transportu (każdy wyjazd traktowany pojedynczo). Przykładowo:

21-27.01.2012 do Strasburga wydali oni po 3040 zł transport, gdy posłanka PO Mirosława Nykiel 3539,04 zł, poseł Andrzej Halicki (PO) zaś 3017,15 zł.

11-12.03.2012 do Paryża: Rogacki 2590 zł, Biedroń (Twój Ruch) 3098,37 zł

22-27.04.2012 do Strasburga: po 3080 zł, Arkadiusz Mularczyk (SP) 3220 zł, Halicki (PO) 3074,05 zł

24-29.06.2012 do Strasburga: po 3115 zł, posłowie PO Maciej Orzechowski, Elżbieta Radziszewska itd 3072,21 zł, Robert Biedroń (TR) 3076,41 zł, 

30.09-5.10.2012 do Strasburga: po 3060 zł, poseł PO Jan Kaźmierczak 3640,69 zł, Tadeusz Iwiński (SLD) 3671,57 zł

20-25.01.2013 do Strasburga: po 3090 zł, poseł Jarosław Górczyński (PSL) 4312,73 zł, poseł Jan Kaźmierczak (PO) 4187,19 zł

21-26.04.2013 do Strasburga: po 3016,16 zł, poseł Andrzej Halicki (PO) 5490,21 zł, posłanka Mirosława Nykiel (PO) 5190,72 zł, poseł Tadeusz Iwiński SLD 4964,79 zł

20-23.05.2013 do Londynu: po 2825 zł, poseł Jan Kaźmierczak (PO) 2825 zł.

23-28.06.2013 do Strasburga: po 3016,15 zł, posłowie Andrzej Halicki (PO) 3375,52 zł, Elżbieta Radziszewska (PO) 3016,15 zl

29.09-4.10.2013 do Strasburga: po 3016,15 zł, poseł Tadeusz Iwiński (SLD) 3414,66 zł

26.01-1.02.2014 do Strasburga: po 2930,15 zł, posłowie Górczyński (PSL), Halicki (PO), Iwiński (SLD) po 3812,83 zł.

6.-11.04.2014 do Strasburga: Kamiński 3132,67 zł, poseł Iwiński (SLD) 3916,43 zł, poseł Jan Kaźmierczak (PO) 3685,39 zł, Beata Bublewicz (PO) 3282,14 zł

21-28.06.2014 do Strasburga: po 2922,37 zł, posłowie Iwiński (SLD) 3866,53 zł, Biedroń (TR) 2922,37 zł

27.09-3.10.2014 do Strasburga: Hofman i Kamiński po 2922,37 zł, Iwiński (SLD) 3782,51 zł 

Zrobiono aferę, bo 3 (byłych dziś) posłów PIS deklarowało jazdę samochodem, a leciało tanimi liniami. Inni posłowie wydawali tymczasem tyle samo, a nawet więcej na podróż i niby wszystko jest w porządku (byli też posłowie, którzy wydali mniej na podróże).
Zapomina się także, iż cała ta Rada Europy kosztuje nas ponad 30 mln zł i nie ma z niej żadnego pożytku.

DOŚĆ MARNOWANIA PIENIĘDZY PUBLICZNYCH NA TURYSTYKĘ PARLAMENTARNĄ I NA ZBĘDNE MIĘDZYNARODOWE ORGANIZACJE. 

ZESTAWIENIE
http://orka.sejm.gov.pl/media.nsf/files/MDUA-9QSMXN/%24File/ZA%C5%81%C4%84CZNIK%20NR%20%201_Wyjazdy%20pos%C5%82%C3%B3w%20na%20ZP%20Rady%20Europy_VII%20kadencja.pdf

„DEMOKRACJA W SPÓŁDZIELNI MIESZKANIOWEJ PILNIE POTRZEBNA, OD ZARAZ

W listopadowym Życiu WSM Nr 5 (42) ISSN 1734-7785 str.3, pojawił się artykuł „SPÓŁDZIELCZA DEMOKRACJA DLA WYTRWAŁYCH” autorstwa M. i Ł. Ostrowskich, wzbudzając  sprzeczne   reakcje.

W świetle powszechnie znanych członkom spółdzielni faktów oczywistym jest, że spółdzielnie w Polsce są chore, dlatego tytuł artykułu powinien brzmieć „DEMOKRACJA W SPÓŁDZIELNI MIESZKANIOWEJ PILNIE POTRZEBNA, OD ZARAZ”. W większości spółdzielni zamiast mieszkańców rządzą prezesi, wykorzystując do tego dziurawe prawo, które dowolnie naginają. 

W efekcie członkowie czują się bezradni wobec decyzji zarządów. Wydaje im się, że nie mają żadnej kontroli nad spółdzielczymi pieniędzmi i sposobem ich wydawania. Najbardziej niepokorni, aktywni, są tępieni. Przeciętny członek spółdzielni nie chodzi na walne, nie bierze udziału w wyborach, bo uważa, że i tak nie ma na nic wpływu. Zjawisko to bardzo wygodne dla rządzących spółdzielniami, jest znakomicie zagospodarowywane. Miejsce mieszkańców członków zajmują przybywający licznie ... pracownicy spółdzielni, usługodawcy, w większości  zaopatrzeni  w  pełnomocnictwa do głosowania,posiadający mieszkania w zasobach spółdzielni.  Nie zadają pytań, co się dzieje z pieniędzmi, które co roku zasilają spółdzielcze konta (a to kwota niemała, bo w Polsce łącznie – ponad 20 mld zł).

Wiodącym kryterium są koneksje, przynależność partyjna i związek z grupą  interes.

Ciekawostką jest, że  rozważania autorów artykułu nie zmierzają w kierunku naprawy spraw fundamentalnych spółdzielni, ale manipulacji…. konieczności zmiany dotychczasowych form wyborów do rady osiedla.... ? Nie zmierzają do likwidacji przyczyn nieprawidłowości, lecz ... zmiany skutków. Czyżby planowane były kolejne socjotechniczne chwyty i dzielenie lokatorów na kategorie, wg hipotezy Babbiego ze szczegółowym, sprawdzalnym oczekiwaniem wobec rzeczywistości ? 

Autorzy rozpatrują przyczyny nieobecności mieszkańców osiedla w życiu spółdzielczym,  za podstawę przyjmując bierność mieszkańców. Za panaceum na zmianę „bierności”,  brak frekwencji  ...  nowy sposób oddawania głosów na kandydatów np.  z urną, bez urny, podczas robienia zakupów, w biegu,  parafrazując brakuje  opcji … podczas gotowania . Cel planowanych zmian doprowadzenie do zwiększenia frekwencji wyborców, jest oczywisty - maskirowka chwytów socjotechniczych. Pytanie, kto  faktycznie stoi  za pogłębianiem degrengolady ?

Autorzy nie piszą o lokalnej demokracji spółdzielczości mieszkaniowej, z którą jest bardzo źle. Pomijają również fakt swoistej weryfikacji nazwisk kandydatów, który umożliwia zasiadanie po raz  kolejny, wielokrotnie w radzie nadzorczej, osiedlowej  sprawdzonym, lojalnym, tym samym  od lat.     

Pisząc o istnieniu demokracji lokalnej autorzy, zapominają, że środowisko spółdzielcze wielokrotnie  przerobiło  już  lekcje stosowanych praktyk wyborczych.

Skupiając się na eskalacji frekwencji wyborców, za nieważne  [można rzec]   uznali kontrowersyjne problemy zarządzania wbrew interesom członków. 

Odmawiania prawa dostępu/wglądu do umów, faktur, dokumentów m.in. odmowy dostępu do dokumentów np. dotyczących termomodernizacji, nieujawniania faktycznie ponoszonych kosztów. 

Pomijają stosowanie implementacji fantastyki, propagandy sukcesu, popularyzowania aktywności działaczy spółdzielczych, "ich oddania, wrażliwości, profesjonalizmu" wykazywanego w ich stosunku  m.in.„do słońca na skórę”, „wrażeń z wysp wielkanocnych , świątecznych przepisach kulinarnych,  zajmowanie się tematami zastępczymi.       Rozglądając się daleko za przyczynami bierności członków spółdzielni nie dostrzegają  ich tuż obok, problemów wielkich jak wieża Eiffla.  Działań, w których daleko do norm europejskich i społeczeństwa obywatelskiego, gdzie rządzących rozlicza się na bieżąco ze swoich działań eliminując ich z życia publicznego w przypadku przekraczania określonych norm prawnych i społecznych.

Przemilczają kontrowersyjny system, który sprawia, iż członkowie spółdzielni nie mogą czuć się współwłaścicielami/pracodawcami członków Zarządu, mimo ponoszenia bardzo wysokich kosztów utrzymania Zarządu, Rady Nadzorczej, Rady Osiedla, posiadanego majątku. Uniemożliwianie członkom kontroli poczynań Zarządu Spółdzielni.

1. Pominęli największą bolączkę spółdzielnii – BRAK PRZEJRZYSTOŚCI. 

2. Ustanowienie własności prywatnej w obrębie jednego budynku wraz z infrastrukturą gruntową.

3. Zakaz zarabiania kosztem członków (obowiązek rozliczeń inwestycji w cenach nominalnych wg księgowych kosztów budowy, rozliczanie dociepleń z funduszu remontowego jako usuwanie wad i stąd zakaz pobierania za to dodatkowych środków jak za termomodernizację (rozbudowę) etc.etc.

4. Obowiązek jawności dokumentów i dostarczenia ich członkom pod groźbą kar za odmowę.

5. Prawo do podziału spółdzielni na wniosek mniejszości.

6. Nieuzasadnione comiesięcznie ponoszone koszty inwestycji ociepleniowej budynków [np.Tołwińskiego] zrealizowanej wbrew Ustawie o wspieraniu inwestycji termomoder-nizacyjnych w ramach oszczędności na cieple!  W świetle faktów, zapotrzebowanie energii na potrzeby ogrzewcze i przygotowania ciepłej wody niespornie nie dają podstaw do stwierdzenia uzyskanych oszczędności kosztów na cieple. Który to fakt podważa realizację i koszty inwestycji oraz brak spełnienia wymogu warunków spłaty kredytu z równowartości oszczędności na oszczędzonym cieple niespornie potwierdza nieprzestrzeganie ustawy w ramach oszczędności na cieple !

7. Prowadzenie kreatywnej księgowości, zafałszowującej stan finansowy spółdzielni, którą definiuje również biegły w audycie zakończonym w styczniu 2014 r. 

8. Przystąpienie do budowania mieszkań w systemie deweloperskim na nieruchomościach dotychczasowych członków, niespornie jest sprzeczne z ich interesem. 

Zarządzający kosztem członków wykorzystują stan prawny wielu gruntów, które trafiły do spółdzielni w czasach PRL ruszając z budową mieszkań komercyjnych, nie mając doświadczenia w prowadzeniu inwestycji, który to fakt ewidentnie potwierdziło ogłoszenie upadłości inwestora BUD-BAUM -  inwestycji przy P.Gojawiczyńskiej 17 wadliwie wykonanej,  w nadszacowanych  kosztach  ,    pozostawionej z   nieprawidłowościami i kosztami .

Bezspornym jest,   że Zarząd nie powinien przystępować do ryzykownych inwestycji, jeśli jest groźba, dopłaty, są niesprzedane dotychczas wybudowane mieszkania. 

Nie powinien narażać majątku spółdzielców. Wg obowiązującego prawa w spółdzielniach mieszkaniowych z 2007 r. mieszkania wybudowane przez spółdzielnie mogą mieć jedynie dwie formy własności, lokatorskie mieszkania spółdzielcze, odrębną własność. 

Druga forma odrębna własność lokalu ustanawiana na rzecz kupującego po zapłaceniu przez niego 100 proc. kosztów budowy lokalu. I   TYLKO  TAKIE INWESTYCJE   MOŻE   REALIZOWAĆ    TERAZ    SPÓŁDZIELNIA.

Trzeba pamiętać, że te mieszkania nie wchodzą jednak w  skład  ich  majątku.     

To oznacza,  że nie są one w stanie rozbudować swoich zasobów mieszkaniowych i realizować podstawowej funkcji, czyli zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków. 

Po zakończeniu inwestycji spółdzielnia może jedynie zarządzać budynkiem, o ile powstanie taki zapis z woli właścicieli.

9.  Brak ustawowego utrzymania stanu technicznego zasobów .

Z   LOKALNĄ    DEMOKRACJĄ    SPÓŁDZIELCZOŚCI    MIESZKANIOWEJ   JEST   BARDZO   ŹLE. 

Zarząd zamyka drzwi do spółdzielni swoim członkom utajniając informacje ze swoich poczynań. 

Czy ta polityka ma za zadanie zatuszować jakieś nieprawidłowości ? 

Czyżby   planowane    kolejne   socjotechniczne   chwyty   wg hipotezy Babbiego ze szczegółowym,  sprawdzalnym oczekiwaniem wobec rzeczywistości były ważniejsze od przestrzegania prawa i szanowania mieszkańców ?

QUO  VADIS  zarządzie   WSM

Dokąd idziesz  prowadząc umęczonych spółdzielców  tak mocno?

Maria Kondratowicz 

działacz STOWARZYSZENIA INTERESU SPOŁECZNEGO "WIECZYSTE"

Warszawa, dnia 08.11.2014 r.