11 lutego 2015

GUNB wszczyna postępowanie dot. Tęczy na Placu Zbawiciela

29 stycznia Główny Urząd Nadzoru Budowlanego wszczął postępowanie w/s stwierdzenia nieważności postanowienia Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego utrzymującego w mocy postanowienie o bezzasadności żądania wniesionego przez Stowarzyszenie Interesu Społecznego WIECZYSTE i odmawiające wszczęcia postępowania w/s nakazu rozbiórki. Przypomnijmy, iż 14 kwietnia Stowarzyszenie wystąpiło do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o rozbiórkę samowoli budowlanej jaką jest Tęcza na Placu Zbawiciela w Warszawie. PINB a następnie MWINB odmówiły, a zatem Stowarzyszenie skierowało sprawę do GUNB.

10 lutego 2015

KONWENCJA ANTYPRZEMOCOWA CZYLI DODATKOWE OKRADANIE SPOŁECZEŃSTWA

Sejm przyjął ustawę zezwalającą na ratyfikację Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. W sporze sejmowym koncentrowano się głównie na aspektach światopoglądowych związanych z wprowadzeniem przez konwencję tylnymi drzwiami ideologii gender. Pominięto jednak inny dodatkowy ważny aspekt. Ratyfikacja konwencji a następnie implementowanie jej postanowień w polskim ustawodawstwie umożliwi dodatkowe łupienie środków budżetowych czyli naszych podatkowych pieniędzy.

Art.8 konwencji stwierdza, iż Strony przeznaczą odpowiednie środki finansowe i zasoby ludzkie by właściwie wdrażać zintegrowaną politykę, działania i programy mające na celu zapobieganie i zwalczanie wszystkich form przemocy objętych zakresem niniejszej konwencji, w tym również podejmowane przez organizacje pozarządowe i społeczeństwo obywatelskie. Zatem pieniądze będą szły nie na przeciwdziałanie pomocy ale na tworzenie urzędów, zatrudnianie znajomych (zasoby ludzkie) a uzasadni się te wydatki tzw. Programami mającymi na celu i przeciwdziałanie wszelkim formom przemocy. Ale nie tylko – konwencja bowiem przewiduje także programy na rzecz podniesienia świadomości (art.13), szkolenia (art.15) itd. Na czym polegało będzie podniesienie świadomości? Z art.12 wynika że np. na promowanie zmiany społecznych i kulturowych wzorców zachowań kobiet i mężczyzn w celu wykorzenienia uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz innych praktyk na stereotypowych rolach kobiet i mężczyzn. W tym kontekście w tekście konwencji pada sformułowanie m.in. płci społeczno-kulturowej. Jednym z miejsc takiej promocji ma być sfera edukacyjna na wszystkich etapach (art.14) czyli od przedszkola.
Że nastąpi znaczne łupienie środków budżetowych czyli naszych podatkowych pieniędzy świadczą inne zapisy konwencji np. art.10 ws. ustanowienia jednej lub więcej instytucji odpowiedzialnej za koordynację, wdrażanie, monitorowanie oraz ocenę polityki i działań mających na celu zapobieganie i zwalczanie wszystkich form przemocy objętym zakresem niniejszej konwencji. Innymi słowy kolejny lub kolejne urzędy. Czym będą się one zajmować. Otóż Instytucje te będą koordynować zbieranie danych, o których mowa w artykule11, a także analizować i rozpowszechniać ich wyniki. Zbieranie danych i badania oznacza tworzenie nowej sprawozdawczości, a zatem kolejną biurokrację, marnotrawstwo środków, a w szczególności wydatki.
Oprócz państwowych i samorządowych wydatków, konwencja umożliwia także grupom cwaniaków zarabianie pieniędzy przez pseudo organizacje społeczne. Temu służy art.9 konwencji w/s wspierania na wszystkich szczeblach, działania w zakresie zwalczania przemocy wobec kobiet podejmowane przez odpowiednie organizacje pozarządowe oraz przez społeczeństwo obywatelskie, a także nawiążą skuteczną współpracę z tymi organizacjami. Beneficjentami naszych podatkowych pieniędzy ma być także w świetle art.17 - sektor prywatny i środki masowego przekazu.


Innymi słowy Konwencja ma m.in. służyć całej rzeszy pasożytów urzędników, firm prywatnych i pseudo organizacji społecznych - na „dobre dostatnie życie” na koszt społeczeństwa. Aby zapewnić środki władza będzie potrzebowała więcej pieniędzy, czyli albo zwiększy zadłużenie, albo zwiększy nasze obciążenia np. w formie opłat wieczystego lub podatków. Walka z przemocą wobec kobiet jest potrzebna, ale dodatkowe urzędy czy programy temu nie służą, a jedynie wyciąganiu kasy, takie dodatkowe złodziejstwo w majestacie prawa.

dr Daniel Alain Korona

9 lutego 2015

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie własności w spółdzielniach mieszkaniowych

Sygn. akt K 60/13 

WYROK
w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Warszawa, dnia 5 lutego 2015 r.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz – przewodniczący
Leon Kieres – sprawozdawca
Marek Kotlinowski
Teresa Liszcz
Małgorzata Pyziak-Szafnicka, 


protokolant: Krzysztof Zalecki, 

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniach 16 grudnia 2014 r., 15 stycznia i 5 lutego 2015 r., wniosku grupy posłów o zbadanie zgodności: 


1) art. 27 w związku z art. 241 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, ze zm.) z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 58 ust. 1 i art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 

2) art. 271 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w zakresie, w jakim odsyła do art. 241, art. 26 ust. 1 i art. 27 tej ustawy, z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 58 ust. 1 i art. 64 Konstytucji, 

3) art. 171 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w zakresie, w jakim do powstania członkostwa nabywcy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, a także spadkobiercy, zapisobiorcy i licytanta, wymaga ubiegania się przez te osoby o przyjęcie w poczet członków, z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 32, art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 2 i 3 Konstytucji, 

4) art. 19 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w związku z art. 16 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848) z art. 21, art. 58 i art. 64 Konstytucji, 

5) art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w zakresie, w jakim pozwala na przyjęcie osób fizycznych i prawnych do spółdzielni mieszkaniowej bez związku z przysługiwaniem prawa do lokalu bądź ubieganiem się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo odrębnej własności lokalu, z art. 2, art. 21, art. 32 i art. 64 Konstytucji, 

6) art. 16 § 1 zdanie pierwsze ustawy – Prawo spółdzielcze w zakresie, w jakim wymaga od nabywcy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i ekspektatywy prawa odrębnej własności lokalu budowanego przez spółdzielnię mieszkaniową złożenia deklaracji w celu przystąpienia do spółdzielni, z art. 21, art. 58 i art. 64 Konstytucji, 

7) art. 26 § 2 ustawy – Prawo spółdzielcze z art. 21, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 58 i art. 64 Konstytucji, 

Cool art. 40 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z art. 2 Konstytucji,

orzeka: 


1. Art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) w zakresie, w jakim dopuszcza członkostwo w spółdzielni mieszkaniowej podmiotów, którym nie przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo odrębnej własności lokalu lub ekspektatywa odrębnej własności lokalu, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 2 Konstytucji. 

2. Art. 171 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w zakresie, w jakim do powstania członkostwa spółdzielni nabywcy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, a także spadkobiercy, zapisobiorcy i licytanta wymaga spełnienia innych przesłanek niż złożenie przez te osoby deklaracji przystąpienia do spółdzielni, jest niezgodny z art. 64 ust. 2 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji. 

3. Art. 19 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w związku z art. 16 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r. poz. 1443) w zakresie, w jakim uzależnia skuteczne nabycie ekspektatywy odrębnej własności lokalu od przyjęcia w poczet członków spółdzielni mieszkaniowej, jest niezgodny z art. 58 ust. 1 i art. 64 ust. 1 Konstytucji. 

4. Art. 16 § 1 zdanie pierwsze ustawy – Prawo spółdzielcze w zakresie, w jakim wymaga od nabywcy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i nabywcy ekspektatywy prawa odrębnej własności lokalu budowanego przez spółdzielnię mieszkaniową złożenia deklaracji przystąpienia do spółdzielni, jest zgodny z art. 21 ust. 1, art. 58 ust. 1 i art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji. 

5. Art. 27 ust. 1 w związku z art. 241 ust. 1 oraz z art. 26 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie jest niezgodny z art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1, art. 58 ust. 1 i art. 64 Konstytucji.

6. Art. 27 ust. 2, 4 i 5
 w związku z art. 241 ust. 1 oraz z art. 26 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych jest zgodny z art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 64 Konstytucji. 

7. Art. 27 ust. 2-5 w związku z art. 241 ust. 1 oraz z art. 26 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych jest zgodny z art. 58 ust. 1 Konstytucji. 

8. Art. 26 § 2 ustawy – Prawo spółdzielcze w zakresie, w jakim nie przewiduje prawa byłego członka spółdzielni mieszkaniowej, któremu przysługuje odrębna własność lokalu, do odpowiedniej części funduszu remontowego, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 i z art. 31 ust. 3 Konstytucji. 

9. Art. 40 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych jest zgodny z art. 2 Konstytucji. 

Ponadto postanawia: 

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie. 



Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz 
Leon Kieres 
Marek Kotlinowski 
Teresa Liszcz 
Małgorzata Pyziak-Szafnicka