Prezydent proponuje nazwy autostrad

W noworocznym orędziu, prezydent Bronisław Komorowski zaproponował, by polskie autostrady otrzymały imię "Wolności" i "Solidarności". Politycy, internauci i media krytykują sam pomysł. Niesłusznie. Wprawdzie nadanie autostradom nazw "Wolności" czy "Solidarności" jest całkiem chybione, tym niemniej sam pomysł nazw dla autostrad może być całkiem korzystne, pod warunkiem że będą to nazwy kierunkowo-geograficzne, a nie polityczne. 

Tak jest na przykład we Francji, gdzie "Autoroute du Nord" (autostrada północna) to autostrada, która biegnie od Paryża na północ w kierunku granicy belgijskiej, "Autoroute de l'Est" (Autostrada wschodnia) biegnie od Paryża w kierunku wschodnim. Jest także "Autoroute du Soleil" czyli Autostrada biegnącą od Paryża na południe w kierunku plarz Morza Śródziemnego. Także w innych krajach funkcjonują nazwy dla niektórych autostrad np. Autostrada del Sole we Włoszech, Autostrada Soarelui w Rumunii.

Zatem pomysł nazwanie autostrad może i warto wykorzystać, tylko czy tym ma zajmować się prezydent RP? Czy nie ma innych ważniejszych problemów do rozwiązania (uchwalonych ustaw do przeanalizowania, zawetowania lub skierowania do Trybunału Konstytucyjnego?). Faktem jest, że w tych ostatnich sprawach trzeba mieć trochę wiedzy, rozeznania, odwagi, których najwyraźniej prezydentowi brakuje.

Przywileje kombatantów niczym Zagłoba nadaje Inflanty Szwedom

30.12 Ogólnopolskie Stowarzyszenie Internowanych i Represjonowanych z siedzibą w Siedlcach (przewodniczący Janusz Olewiński) wystąpił do Urzędu ds Kombatantów i Osób Represjonowanych z propozycją  nowelizacji ustawy z dnia 24.01.1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tzw. ustawy kombatanckiej), wskazując na wiele już nieaktualnych zapisów tej ustawy i na konieczność nowego uregulowania spraw świadczeń kombatanckich. W wystąpieniu Stowarzyszenia czytamy:

Wymieniona ustawa jest komunistycznym reliktem rodem z PRL-u. Jej treść jak i uprawnienia są żałosną jałmużną poniżającą kombatantów, gdyż nie zapewniają ani godnego, ani godziwego ich życia.

Ww. ustawa kombatancka nadaje „przywileje” kombatantom niczym Zagłoba nadał Inflanty Szwedom. I tak np.:

1.     art. 10 przyznaje zwiększony urlop pracowniczy kombatantowi,

2.     art. 11 zakazuje rozwiązania umowy o pracę z kombatantem,

3.     art. 14 zapewnia kombatantowi przejście na emeryturę w wieku 55 (kobiet) i 60 lat (mężczyzn),

4.     art. 16 ust. 1 pkt. 1 jak w art. 14.

5.     art. 20 „gwarantuje” kombatantom 50% ulgi m.in. na przejazdy środkami komunikacji, abonament telefoniczny, za energię, opłatę rejestracyjną pojazdu i ubezpieczenie auta.

Wymienione wyżej artykuły w ustawie kombatanckiej są martwe, a tym samym zbędne. Niepotrzebne są też poniższe zapisy w ustawie kombatanckiej:

a)    art. 19 ust. 4 kierujący kombatanta do gminnych czy miejskich ośrodków pomocy, co uwłacza godności kombatanta,

b)    art. 7 ust. 1 o tworzeniu Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych,

c)     art. 7 ust. 2 podporządkowujący Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych ministrowi Pracy i Polityki Społecznej,

d)    końcowy zapis w art. 7 ust. 3 mówiący o wnioskowaniu ministra Pracy i Polityki Społecznej o powołaniu kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych,

e)    art. 16 ust. 3 ponieważ nie gwarantuje godziwego i godnego życia,

f)      art. 17 ust. 2 zapis o Ministrze Pracy i Polityki Społecznej,

g)    art. 32 mówiący o organizowaniu się Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych i kompetencjach Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

 Podkreślamy, że najmłodszy kombatant ma dziś 85 lat i wymienione „ulgi” i „przywileje” są pustym zapisem. Kombatanci, wiekowe już  osoby zamieszkują z rodzinami lub w domach opieki, nie kierują też już samodzielnie samochodami.

Ulgi, o których mowa w ustawie kombatanckiej bez żadnej łaski  przysługują z ustawy powszechnej, jak też na podstawie uchwał podjętych przez samorządy, a dotyczących każdego emeryta. Ustawa kombatancka jest dyskryminacyjna wobec kombatantów, gdyż z ustawy powszechnej i uchwał samorządów przysługują  wszystkim emerytom większe uprawnieni niż zawarte w ustawie kombatanckiej.

Postulujemy wypełnienie art. 19 Konstytucji RP poprzez nowelizację ustawy kombatanckiej  i dodanie m.in. następujących artykułów:

1.     Państwo zapewnia Kombatantowi poza kolejką dożywotnią i bezpłatną, pełną opiekę zdrowotną i medyczną w publicznej służbie zdrowia oraz leczenie sanatoryjno-uzdrowiskowe wraz ze zwolnieniem z opłat klimatycznych,

2. Przyznaje się Kombatantowi dożywotnią i comiesięczną Rentę Honorową w wysokości 100%  średniej płacy krajowej brutto.

3.   Renta ta podlega corocznej waloryzacji o wskaźnik inflacji, zgodnie ze średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych publikowanym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

4. Renta jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych i składek na ubezpieczenie społeczne.

5.  Kombatantowi przyznaje się dożywotnie bezpłatne przejazdy i przeloty wszelkimi  środkami zbiorowej komunikacji krajowej każdej klasy w granicach Rzeczpospolitej Polskiej.

6. Kombatantowi przysługuje w jednym stałym miejscu zamieszkania dożywotnie zwolnienie z tytułu: kosztów energii elektrycznej, wody i gazu, z opłat abonamentu RTV i telefonicznego,

7.     Jedynym organem obsługującym kombatantów jest Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych,

8.     Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych jest centralnym organem administracji rządowej podległym Prezesowi Rady Ministrów.

Istniejąca ustawa z dnia 24.01.1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego nie odpowiada wymogom Konstytucji RP i żadną miarą nie wypełnia  artykułu 19 dotyczącą tego środowiska. Artykuł ten bowiem nakłada obowiązek i wymusza na władzach Rzeczypospolitej każdego szczebla otoczenie specjalną troską i opieką osób, które na wcześniejszym etapie swojego życia aktywnie uczestniczyły w walce o niepodległość Polski i niepodległość ta została uzyskana w określonym procesie historycznym. Opieka ta, zgodnie z Ustawą Zasadniczą musi mieć wymiar specjalny, charakter trwały, musi też być utrzymywana przez cały okres życia danej osoby, aby zapewniać godny poziom życia. Intensywność i opieka państwa musi odróżniać się in plus od powszechnego zakresu świadczeń.

Artykuł 19 stanowi o odstępstwie i wyjątku od ogólnej zasady przyjętego równego traktowania obywateli, dlatego mówi o wyjątkowym i specjalnym traktowaniu osób - weteranów, które przyczyniły się do uzyskania upragnionej wolności i niepodległości Polski (por. komentarze, Wydawnictwo Sejmowe 2007).

Niewłaściwy organ w Warszawie rozpatruje wnioski użytkowników ws. aktualizacji

16.12.2013 Zarząd Dzielnicy Ochota odmówił aktualizacji opłaty wieczystego użytkowania na wniosek użytkowników wieczystych dla nieruchomości przy ul. Grójeckiej 194.

8.11 współużytkownicy wieczyści państwo B. wnieśli o aktualizację opłaty wieczystego użytkowania. Wnioski złożył także Triton Administracja i Zarządzania Sp. z o.o. reprezentujących mieszkańców wspólnoty mieszkaniowej Triton Park oraz inni współużytkownicy wieczyści. Wniosek oparto na fakcie, iż operat szacunkowy wskazywał niższą wartość nieruchomości (o blisko 1000 zł na m2)  a od poprzedniej aktualizacji minęły 3 lata. Ten ostatni fakt jest istotny, albowiem w 2011 roku ustawodawca, co prawda ograniczył możliwości podwyżek opłat wieczystego użytkowania raz na 3 lata (ale także przy okazji uderzył w użytkowników wieczystych uniemożliwiając aktualizację  na wniosek użytkownika w okresie tych 3 lat). Jak widać przewrotność władzy nie zna granic. 

Uzasadniając odmowę Zarząd Dzielnicy wskazał na wyższą – jego zdaniem – wartość nieruchomości niż wskazaną w operacie szacunkowym zamówionym przez użytkownika. Fakt ten pokazuje zasadność skargi Stowarzyszenia Interesu Społecznego „Wieczyste” do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na uchwałę kompetencyjną, skoro wniosek użytkownika wieczystego art.81 u.g.n. (aktualizacja z wniosku użytkownika) jest rozpatrywany przez niewłaściwy organ jakim jest zarząd dzielnicy. Wprawdzie błąd popełnili użytkownicy wieczyści składając wnioski do burmistrza dzielnicy, ale zgodnie z art.65§1 kpa jeżeli organ administracji jest niewłaściwy w sprawie powinien przekazać je do organu właściwego, zawiadamiając o tym wnoszącego podanie. Wprawdzie KPA nie stosuje się w sprawach wypowiedzeń i wniosków ws. opłat wieczystego, jednakże zarząd Dzielnicy Ochota celowo wprowadził w błąd użytkowników wieczystych podejmując decyzję w sprawie, w której nie miał uprawnień i nie informując o swojej niewłaściwości. 

Nawet gdyby zarząd dzielnicy uznał nową opłatę, to byłaby ona przecież nieważna z mocy prawa, gdyż nie została zaakceptowana przez właściwy organ. 20 grudnia państwo B. złożyli wniosek do SKO w związku z odmową Zarządu Dzielnicy.