KWOTOWA WALORYZACJA EMERYTUR - WEDŁUG TK KONSTYTUCYJNA

Kwotowa waloryzacja emerytur i rent w 2012 r. jest zgodna z konstytucją - uznał w środę 19.12.2012 Trybunał Konstytucyjny. Przypomnijmy jednak, że w przeszłości orzeczenia TK ws. waloryzacji kwotowej były odmienne, wskazywano że celem waloryzacji jest utrzymanie realnej wartości świadczeń. Gdzie jest spójność orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego?

Jak orzeczenie przyjęli emeryci. oto jeden z otrzymanych maili: Pisze do Państwa z ogromnym rozgoryczeniem, że wymiar Sprawiedliwości a poprzednio Rząd i Sejm miał czelność poniewierać wielu emerytów długo pracujących i ukarać ich zabraniem  ok. 1000 zł z dalszymi konsekwencjami na rok następny .Serce boli jak traktuje się takich emerytów .Straciłem zaufanie do Trybunału jak również do rządzących - zostaliśmy poniżeni za naszą kilkudziesięcioletnią pracę. Z poważaniem -75 letni emeryt.

Po opublikowaniu orzeczenia TK, Stowarzyszenie NSZZ WYZWOLENIE rozważy możliwość dalszego działania.

KONFERENCJA WS. PROBLEMÓW PRACOWNIKÓW ADMINISTRACJI I OBSŁUGI SZKÓŁ

NSZZ 

Sekcja Oświaty i Wychowania  Regionu Gdańskiego

Gdańsk, 18. 12. 2012 rok

 

Pracownicy administracji i obsługi szkół

Komunikat

W dniu 11 grudnia 2012 r. odbyło się spotkanie w sprawie problemów pracowników administracji i obsługi szkół, organizowane przez Sekcję Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego. Zebranie prowadzili: Wojciech Książek – przewodniczący i Barbara Kamińska - zastępca przewodniczącego Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego.

 

Wśród kilkudziesięciu uczestników byli przedstawiciele szkół z Gdańska, Gdyni, Sopotu, Pucka, Tczewa, Pruszcza Gdańskiego, Kościerzyny, Lęborka, Starogardu Gdańskiego, Malborka, Rumi, Wejherowa, Kolbud, Kwidzyna, Żukowa, Sztumu, Goręczyna, Nowego Dworu Gdańskiego i Torunia.

 

W części wstępnej wystąpili: Barbara Kamińska – zastępca przewodniczącego Sekcji, Kazimierz Stoltmann – wiceburmistrz Kościerzyny, Iwona Jarosz-Lipkowska – radca prawny w biurze prawnym Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność”, Anna Mańkowska – dyrektor Gimnazjum nr 20 w Gdańsku, Katarzyna Dubicka - radca Okręgowego Inspektoratu Pracy w Gdańsku, Stefan Gawroński – członek Prezydium ZRG.

W skład zespołu redakcyjnego dokumentów konferencji wchodzili: Jolanta Gajewska – przewodnicząca, Beata Gleba, Stefania Jurkowska, Hanna Minkiewicz,

Uczestnicy zebrania przyjęli (w załączeniu):

1. Apel do samorządów terytorialnych w sprawie trudnej sytuacji pracowników administracji i obsługi szkół.
2. Stanowisko ws. likwidacji etatów obsługi szkół (w tym zamiaru likwidacji stołówek szkolnych).

Uczestnicy konferencji postanowili zwrócić się odrębnym pismem do wszystkich samorządów terytorialnych w województwie pomorskim oraz Komisji Zakładowych/Międzyzakładowych Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” o podjęcie tych zadań w celu rozwiązania występujących problemów.

  Hanna Minkiewicz                      Barbara Kamińska                       Wojciech Książek

      (Sekretarz Sekcji)                     (Zastępca Przewodniczącego Sekcji)      (Przewodniczący Sekcji Gdańskiej)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gdańsk, 11. 12. 2012 r.

Apel uczestników konferencji

na temat sytuacji pracowników administracji i obsługi

placówek oświatowych

Uczestnicy konferencji apelują do władz samorządowych o:

1. Zwiększenie nakładów finansowych na:

a.      Odmrożenie podwyżek (zbyt niskie wynagrodzenia, brak waloryzacji).

b.      Zwiększenie  funduszu na przeszeregowania (awansowego) (np. Tczew w układzie zbiorowym ma 1%, w Gdańsku 0,25%).

c.       Likwidację rozbieżności w płacach na tych samych stanowiskach pracy, zwłaszcza    w ramach tej samej JST (jedna JST, jedno stanowisko, a różna płaca).

2. Regulacje prawne: treść układów zbiorowych/ew. regulaminów pracy. Apelujemy

 o zawieranie układów zbiorowych (na terenie działania Sekcji obowiązują  m. in.

w Gdańsku, Gdyni, Sopocie, Rumi, m. Tczewie, Kolbudach). W tym celu przygotowana zostanie dodatkowa oferta szkoleniowa Zarządu Regionu, ustali się listę doradców

-ekspertów, a także bank materiałów pomocnych do negocjowania szczegółów układów.

3.        Zwiększenie znaczenia Społecznej Inspekcji Pracy. Apelujemy o pomoc związkom zawodowym w organizacji wyborów Społecznych Inspektorów pracy, z uwagi na ich znaczenie dla zapewnienia właściwych warunków bezpieczeństwa i higieny pracy (niezrealizowane uwagi są podstawą do interwencji m.in. Państwowej Inspekcji Pracy). Muszą być wybrani przez ogół pracowników, a nie tylko przez rady pedagogiczne. Zarząd Regionu oferuje szkolenia dla SIP-ców, a także comiesięczne dyżury przedstawicieli PIP w budynku Zarządu Regionu.

4. Umowy o pracę. Domagamy się zawierania z pracownikami umów na czas nieokreślony w przypadku wolnych etatów oraz właściwego stosowania przepisów związanych z ochroną danych o wynagrodzeniach.

                Ponadto apelujemy o:                             

a.       Uregulowania związane z przydziałem metrażu w poszczególnych rewirach, ze zwróceniem uwagi na fakt, że mniejsza liczba oddziałów nie zmniejsza powierzchni do sprzątania.

b.      Zapewnienie środków na sprzątanie „Orlików”, w tym na etaty obsługi i środki czystości konieczne do sprzątania okolicy boisk, szatni i toalet.

c.       Rozwiązanie problemu zastępstw za chorego pracownika – niedopuszczalne jest niepłacenie za pracę dodatkową – można zaproponować różne formy rozliczeń z pracodawcą (problemem szczegółowym jest przekraczanie etatu – np. przez maszynowych na basenie).

d.      Przeprowadzenie badań z zakresu wydatku energetycznego pracownika zgodnie ze wskazaniami PIP.

e.       Wprowadzenie etatu administratora sieci komputerowych, niezbędnego przy cyfryzacji placówek oświatowych.

f.  Zagwarantowanie środków na dodatki dla księgowych, płacowych i kadrowych,  ze względu na konieczność prowadzenia przez rok podwójnej rejestracji danych ( niekompatybilne programy aktualne i te wprowadzone w Platformie Oświatowej).

g.       Uwzględnienie w budżetach placówek oświatowych (ze względu na bezpieczeństwo) środków dla osób zajmujących się przewożeniem pieniędzy do i z banków (opłaty za obiady, legitymacje, pobory, bo nie wszyscy pracownicy mają konta, nie wszystkie rachunki są płatne przelewem).

h.      Zapewnienie środków na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji pracowników administracji i obsługi (np. na dodatkowe uprawnienia konserwatorów-gazowe, elektryczne).

i.        Utrzymanie w placówkach oświatowych działu księgowości.

j.        Zatrudnienie na pełnym etacie pomocy wychowawców w przedszkolach, szczególnie tych zajmujących się dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

k.      Zapewnienie dodatków dla woźnych (jak dla niań) w przedszkolach dla dzieci ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi. Panie te często pełnią rolę pomocy wychowawcy np. po godzinach pracy opiekunek.

  

Oczekujemy informacji o trybie i czasie podjęcia wyżej wymienionych tematów (ew. też tych zawartych w załączonym komunikacie) – najlepiej za pośrednictwem Komisji Międzyzakładowej Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”                                       

w ......................................

Z poważaniem:

  Hanna Minkiewicz                     Barbara Kamińska                             Wojciech Książek

   (Sekretarz Sekcji)                 (Zastępca Przewodniczącego Sekcji)      (Przewodniczący Sekcji Gdańskiej)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gdańsk, 11. 12. 2012 r.

  

STANOWISKO

uczestników konferencji zorganizowanej przez Sekcję Oświaty

 i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego

w dniu 11.12.2012 r.

w sprawie likwidacji etatów obsługi w placówkach oświatowych

Uczestnicy konferencji, członkowie Rady Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego stanowczo sprzeciwiają się zamiarom likwidacji stołówek szkolnych, przejmowaniu kuchni w ajencje lub zastępowaniu ich cateringiem, który jest często zaprzeczeniem zdrowego żywienia. Obserwujemy większy rygor Sanepidu wobec kuchni szkolnych niż firm cateringowych. Posiłki dostarczane przez firmy zewnętrzne wymagają podgrzewania i rodzą kolejne problemy związane z ich dystrybucją, z zachowaniem norm czystości (czasami muszą wydawać panie sprzątające). 

Nasz sprzeciw budzi też wprowadzanie  do szkół zewnętrznych  firm sprzątających, których pracownicy nie czują związku z placówką, nie mają predyspozycji do kontaktów z dziećmi i młodzieżą, a ich praca nie podlega bezpośrednio ocenie dyrektora szkoły. Utrzymanie tych stanowisk pracy sprzyja tworzeniu dobrej, prawie domowej atmosfery, tak docenianej przez obcokrajowców w czasie oficjalnych wizyt w polskich   szkołach.

                

  Hanna Minkiewicz                      Barbara Kamińska                       Wojciech Książek

   (Sekretarz Sekcji)                 (Zastępca Przewodniczącego Sekcji)      (Przewodniczący Sekcji Gdańskiej)

Do wiadomości: Jednostki samorządu terytorialnego w województwie pomorskim

Polskie wigilie, wartości i życzenia

Blog nr 33

www.stefczyk.info/blogi

Polskie wigilie, wartości i życzenia

Czas grudniowy, to czas opłatkowy. Trochę się rymnęło, ale coś w tym jest. Wiele jest okazji do spotkań w szkołach, w kręgu różnych organizacji. Tylko co powiedzieć w takich chwilach?

Co powiedzieć tym bardziej wtedy, gdy nie chce się mówić banałów, nie chce się być hipokrytą mówiącym coś, w co się  nie wierzy, gdy wyznaje się zasadę, iż „tylko prawda jest ciekawa” (to słowa bodajże Józefa Cata-Mackiewicza)?

Właśnie owa prawda, którą nosimy w sobie, jakoś nie przystaje w obecnej przedświątecznej sytuacji. Tu adwentowy czas, kolędy, lampki, przygotowania domowe, a w sobie są jakieś pokłady wątpliwości, buntu, czasami cichej rozpaczy. Dlaczego? Skąd?

Wynika to z odbioru rzeczywistości. Trudno ominąć, zapomnieć o takich odczuciach, iż obecnie w Polsce, ale w części i w Europie, na świecie:

• Następuje atak na wartości, na składowe polskości czy tradycji narodowej. Polska przestaje być zbudowana na skale.
• Dominuje prowizorka, brak jest szerszej wizji państwa, gospodarki, relacji społecznych.
• Narasta poczucie, że ludzie stają się balastem, są niepotrzebni władzy (korzystającej do woli z przywilejów – np. służbowych samochodów, samolotów). Stąd występuje lęk, poczucie zagrożenia utratą pracy, środków do życia – także nauczycieli, pracowników szkół.
• Skutkiem likwidacji stoczni, obumierania przemysłu motoryzacyjnego, zamykania szkół jest nie tylko uwiąd innowacji, myśli technicznej, ale i dramatyczne bezrobocie, które w sposób szczególny dotyka absolwentów szkół i uczelni. Brakuje perspektyw, tymczasem Polska nie była i nie jest tylko krajem kelnerów (oczywiście nie obrażając ludzi tego ciekawego zawodu). Trzeba wytwarzać, żeby móc korzystać.
• Odtwarza się podział na Polskę A i B i to nie tylko w sensie geograficznym, czy w podziale na ludzi mieszkających na wsi, małych miasteczkach, czy dużych miastach. Dla edukacji gorszy jest podział na dzieci urodzone w rodzinach biednych (a ponad dwa miliony ludzi żyją w ubóstwie) i tych z rodzin zamożnych, bo nie to kryterium powinno stanowić o dostępie do jak najwyższej edukacji. Bez poczucia narastających obszarów wykluczenia społecznego.

To opis krytyczny, ale trudno zmienić swoje poczucie, że Polska staje się wydmuszką, że polityka staje się pusta, zapełniona przez aktorskie gesty, tzw. pijar bez oparcia na wartościach, idei „Pro publico bono”. Jak w tej sytuacji dzielić się opłatkiem z kimś, kto potrafi powiedzieć na drugiego człowieka, i to pod pełną kontrolą emocji, rozumu, nawet najgorsze kalumnie, bo media lubią wyrazisty przekaz, bo to może wpłynąć na notowania wyborcze? Dzisiaj miłe gesty – a jutro, czy zaraz po spotkaniu? Znowu pogarda, intrygi?

W tej sytuacji sam bardziej wolę dziękować niż życzyć. Bo jest za co chociażby w edukacji. To dobro mniej się przebija do mediów, gdzie dominują tzw. afery, ale ono tworzy się każdego dnia, szczególnie podczas spotkań nauczyciela z uczniem.

A życzenia? Za Conradem opowiadam się za heroizmem trwania, realizacją swoich obowiązków, nawet w najbardziej niesprzyjających okolicznościach. W sytuacjach trudnych, wśród nawałnic i kryzysów, żeby do końca nie tracić ducha i wiary. Wracam też do niezwykłego opisu naszego charakteru narodowego, źródła słabości ale i niezwykłej siły, który dokonał w III części „Dziadów” Adam Mickiewicz. Te trudne, ale jakże ważne słowa to: „Nasz naród jak lawa,/Z wie­rzchu zim­na i twar­da, sucha i plugawa/Lecz wewnętrzne­go og­nia sto lat nie wyziębi,/Plwaj­my na tę sko­rupę i zstąpmy do głębi”.

Warto w tym szczególnym dla polskiego zegara czasie Świat Bożego Narodzenia zejść do głębi siebie, najbliższych, poczuć polskość i wartości. Wrócić pamięcią do wielkich polskich zmarłych, jak chociażby Karol Levittoux, jak tych 44 zabitych w grudniu 1970 na Wybrzeżu po to, aby przypomnieć sobie ich testament, który powinien być zobowiązaniem dla naszej przyzwoitości, pracowitości. Przypomnieć sobie zapominany często sens słów ECCE HOMO, czyli czym jest człowieczeństwo. I starać się to przenieść na swoje życie już w 2013 roku. Czego moim współbraciom (i współ-siostrom oczywiście tyż) i sobie życzę.

Wojciech Książek

Ps. Pewnym elementem trudnego, ale jednak optymizmu jest to, iż w obecnej Polsce, nawet w sytuacji zaskakujących zmian personalno-właścicielskich w jednym czasopiśmie („Uważam Rze”), można powołać nowe („W Sieci”). Tylko trzeba mieć „kapitał” na rozruch i to nie ten, od Marksa i Engelsa.