HANIEBNY WYROK TK - WYDŁUŻENIE WIEKU EMERYTALNEGO KONSTYTUCYJNE

6 maja 2014 r. o godz. 13.00 i 7 maja 2014 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał połączone wnioski Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, grupy posłów na Sejm oraz Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych dotyczące podwyższenia wieku uprawniającego do emerytury. Według Trybunału Konstytucyjnego, przepisy podwyższające i zrównujące wiek emerytalny kobiet i mężczyzn nie naruszają standardu konstytucyjnego. Za niezgodne z konstytucją Trybunał uznał przepisy o emeryturze częściowej, w zakresie, w jakim uzyskanie uprawnienia na warunkach w nich przewidzianych nie jest ograniczone terminem i przez to nie jest zharmonizowane ze zrównaniem wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn. Zdania odrębne do wyroku zgłosili sędziowie TK: Zbigniew Cieślak, Mirosław Granat, Marek Kotlinowski, Teresa Liszcz, Marek Zubik. Sędziowie którzy bez szemrania przyjęli ten haniebny wyrok to Andrzej Rzepliński, Stanisław Biernat, Leon Kieres, Małgorzata Pyziak-Szafnicka, Stanisław Rymar, Piotr Tuleja, Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, Andrzej Wróbel. Wojciech Hermeliński wyraził zdanie odrębne tylko w odniesieniu do zmiany w ustawie o prokuraturze.

Trybunał zatem uznał, że można podwyższyć wiek emerytalny m.in. osobom, którym pozostało zaledwie kilka lat do osiągnięcia wieku. Jak widać Trybunał zapomniał, że nie tylko prawa nabyte podlegają ochronie, ale też ekspektatywa tych praw, jeżeli jest maksymalnie ukształtowane. A zatem nawet jeżeli uznać prawo ustawodawcy do podwyższania wieku emerytalnego, nie mogło to dotyczyć osób które były już po pięćdziesiątce, a zwłaszcza tych po sześćdziesiątce.

Od początku Trybunał robił wiele by sprawy w ogóle nie rozpatrzyć. Najpierw zwlekał z badaniem wstępnym, dopiero po społecznej akcji wstępowania z interwencją uboczną, uruchomił procedurę właściwą, ale sprawy długo nie rozstrzygał. Gdy Stowarzyszenie Interesu Społecznego „Wieczyste” w roku bieżącym rozpoczęło akcję mailową w/s wyznaczenia terminu rozprawy, wówczas TK wyznaczył termin.

Wyrok Trybunału nie jest zaskoczeniem, wszak związki zawodowe zbyt łatwo odpuściły sprawę, nie tworząc atmosfery nacisku na Trybunał (np. nie uczestniczyli w proteście przed Trybunałem 6 maja br. zainicjowanym przez SIS „WIECZYSTE”). Efekt sędziowie, którzy nie poczuli właściwiej presji społecznej przyjęli werdykt, zgodnie z oczekiwaniem władzy.