Przywileje kombatantów niczym Zagłoba nadaje Inflanty Szwedom

30.12 Ogólnopolskie Stowarzyszenie Internowanych i Represjonowanych z siedzibą w Siedlcach (przewodniczący Janusz Olewiński) wystąpił do Urzędu ds Kombatantów i Osób Represjonowanych z propozycją  nowelizacji ustawy z dnia 24.01.1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tzw. ustawy kombatanckiej), wskazując na wiele już nieaktualnych zapisów tej ustawy i na konieczność nowego uregulowania spraw świadczeń kombatanckich. W wystąpieniu Stowarzyszenia czytamy:

Wymieniona ustawa jest komunistycznym reliktem rodem z PRL-u. Jej treść jak i uprawnienia są żałosną jałmużną poniżającą kombatantów, gdyż nie zapewniają ani godnego, ani godziwego ich życia.

Ww. ustawa kombatancka nadaje „przywileje” kombatantom niczym Zagłoba nadał Inflanty Szwedom. I tak np.:

1.     art. 10 przyznaje zwiększony urlop pracowniczy kombatantowi,

2.     art. 11 zakazuje rozwiązania umowy o pracę z kombatantem,

3.     art. 14 zapewnia kombatantowi przejście na emeryturę w wieku 55 (kobiet) i 60 lat (mężczyzn),

4.     art. 16 ust. 1 pkt. 1 jak w art. 14.

5.     art. 20 „gwarantuje” kombatantom 50% ulgi m.in. na przejazdy środkami komunikacji, abonament telefoniczny, za energię, opłatę rejestracyjną pojazdu i ubezpieczenie auta.

Wymienione wyżej artykuły w ustawie kombatanckiej są martwe, a tym samym zbędne. Niepotrzebne są też poniższe zapisy w ustawie kombatanckiej:

a)    art. 19 ust. 4 kierujący kombatanta do gminnych czy miejskich ośrodków pomocy, co uwłacza godności kombatanta,

b)    art. 7 ust. 1 o tworzeniu Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych,

c)     art. 7 ust. 2 podporządkowujący Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych ministrowi Pracy i Polityki Społecznej,

d)    końcowy zapis w art. 7 ust. 3 mówiący o wnioskowaniu ministra Pracy i Polityki Społecznej o powołaniu kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych,

e)    art. 16 ust. 3 ponieważ nie gwarantuje godziwego i godnego życia,

f)      art. 17 ust. 2 zapis o Ministrze Pracy i Polityki Społecznej,

g)    art. 32 mówiący o organizowaniu się Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych i kompetencjach Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

 Podkreślamy, że najmłodszy kombatant ma dziś 85 lat i wymienione „ulgi” i „przywileje” są pustym zapisem. Kombatanci, wiekowe już  osoby zamieszkują z rodzinami lub w domach opieki, nie kierują też już samodzielnie samochodami.

Ulgi, o których mowa w ustawie kombatanckiej bez żadnej łaski  przysługują z ustawy powszechnej, jak też na podstawie uchwał podjętych przez samorządy, a dotyczących każdego emeryta. Ustawa kombatancka jest dyskryminacyjna wobec kombatantów, gdyż z ustawy powszechnej i uchwał samorządów przysługują  wszystkim emerytom większe uprawnieni niż zawarte w ustawie kombatanckiej.

Postulujemy wypełnienie art. 19 Konstytucji RP poprzez nowelizację ustawy kombatanckiej  i dodanie m.in. następujących artykułów:

1.     Państwo zapewnia Kombatantowi poza kolejką dożywotnią i bezpłatną, pełną opiekę zdrowotną i medyczną w publicznej służbie zdrowia oraz leczenie sanatoryjno-uzdrowiskowe wraz ze zwolnieniem z opłat klimatycznych,

2. Przyznaje się Kombatantowi dożywotnią i comiesięczną Rentę Honorową w wysokości 100%  średniej płacy krajowej brutto.

3.   Renta ta podlega corocznej waloryzacji o wskaźnik inflacji, zgodnie ze średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych publikowanym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

4. Renta jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych i składek na ubezpieczenie społeczne.

5.  Kombatantowi przyznaje się dożywotnie bezpłatne przejazdy i przeloty wszelkimi  środkami zbiorowej komunikacji krajowej każdej klasy w granicach Rzeczpospolitej Polskiej.

6. Kombatantowi przysługuje w jednym stałym miejscu zamieszkania dożywotnie zwolnienie z tytułu: kosztów energii elektrycznej, wody i gazu, z opłat abonamentu RTV i telefonicznego,

7.     Jedynym organem obsługującym kombatantów jest Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych,

8.     Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych jest centralnym organem administracji rządowej podległym Prezesowi Rady Ministrów.

Istniejąca ustawa z dnia 24.01.1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego nie odpowiada wymogom Konstytucji RP i żadną miarą nie wypełnia  artykułu 19 dotyczącą tego środowiska. Artykuł ten bowiem nakłada obowiązek i wymusza na władzach Rzeczypospolitej każdego szczebla otoczenie specjalną troską i opieką osób, które na wcześniejszym etapie swojego życia aktywnie uczestniczyły w walce o niepodległość Polski i niepodległość ta została uzyskana w określonym procesie historycznym. Opieka ta, zgodnie z Ustawą Zasadniczą musi mieć wymiar specjalny, charakter trwały, musi też być utrzymywana przez cały okres życia danej osoby, aby zapewniać godny poziom życia. Intensywność i opieka państwa musi odróżniać się in plus od powszechnego zakresu świadczeń.

Artykuł 19 stanowi o odstępstwie i wyjątku od ogólnej zasady przyjętego równego traktowania obywateli, dlatego mówi o wyjątkowym i specjalnym traktowaniu osób - weteranów, które przyczyniły się do uzyskania upragnionej wolności i niepodległości Polski (por. komentarze, Wydawnictwo Sejmowe 2007).